چو یاوندان به مجلس می گرفتند

ز مجلس مست چون گشتند رفتند

پس آنگه دست یکدیگر گرفتند

به مرز سوسن آزاد رفتند

پس از یک مه ره خانه گرفتند

ز بوم ماه سوی مرو رفتند

فراوان زر و گوهر برگرفتند

پس آنگه هر سه در گرمابه رفتند

به شادی هر دو در کاشانه رفتند

به سیمین دست، جامِ زر گرفتند

به ناکامی همه با وی برفتند

ره اشکفت دیوان برگرفتند

به هر راهی و بی راهی برفتند

سراسر باغ را جستن گرفتند

پس آنگه دست یکدیگر گرفتند

به تنها هر دوان در باغ رفتند

سحرگاهان همه به‌شکار رفتند

به گاه نیم روزان مِیْ گرفتند

گل و رامین آسایش گرفتند

به شادی بر دز گوراب رفتند

چو ویس و دایه نومیدی گرفتند

ز رامین بازگشتند و برفتند

همانگه دست یکدیگر گرفتند

ز بیم دشمنان در گوشک رفتند

بدین چاره ز دروازه برفتند

وز آتشگه ره کندز گرفتند

سپهداران او هر جا که رفتند

به فر او همه گیتی گرفتند

چو بسیاری زهر جانب برفتند

امید از جان شیرین برگرفتند

هم ایشان قلعهٔ زابل گرفتند

هم ایشان خاک عیاری برفتند

بسا کِشتی که راندند و برفتند

ره چین و ختا در بر گرفتند

امر را انبیا چو پذرفتند

دو جهان بی‌مصاف بگرفتند

خردمندان که راه عقل رفتند

ز دنیا در پناه علم رفتند

از آنجا سوی جم چون باد رفتند

ز گرد راهش اندر بر گرفتند