هر زمان تازه بزمی آراید

به نشاط و سماع بگراید

آنرا که غمت ز در درآید

مقصود دو عالمش برآید

در پای تو هرکه کشته گردد

از کل زمانه بر سر آید

با رنج تو راحت دو عالم

[...]

ای خداوندی که از ایام اگر خواهی بیابی

جز نظیر خویش دیگر هرچت از خاطر برآید

تاد اگر خاک سم اسبت به دوزخ برفشاند

تا ابد از آتش او فعل آب کوثر آید

کمترین بندگانت انوری بر در به پایست

[...]

جور و جفای تو نیک و بد بسر آید

خط تو آخر بدیر و زود برآید

ناوک مژگان تو چو تیر سحرگه

پوست ندارد خبر که بر جگر آید

ماه چوبیند رخت ز دست درافتد

[...]

آخر چو بود عمر همه کام برآید

شب گرچه بود تیره هم آخر سحر آید

یار هم آخر بشرط عشق درآید

رنج من از عاشقیش هم بسر آید

مرد که با عشق دست در کمر آید

گر همه رستم بود ز پای درآید

ورزش عشق بتان چو پردهٔ غیب است

هر دم ازو بازویی دگر بدر آید

نیست به عالم تنی که محرم عشق است

[...]

چو خواهم مرغم از روزن درآید

زمین بشکافد و ماهی برآید

چو روز بینوایی بر سر آید

مرادت خود به زور از در درآید

دِرم‌داری که از سختی درآید

سر و کارش به بدبختی گراید

دل آن بِهْ کز در مَردی درآید

مراد مَردم از مَردی برآید

امید‌م هست کاین سختی سرآید

مراد شه بدین زودی برآید

وآن دم که نفس به آخر آید

هم خطبهٔ نام تو سراید

یک ذره نور رویت گر ز آسمان برآید

افلاک درهم افتد خورشید بر سرآید

آخر چه طاقت آرد اندر دو کون هرگز

تا با فروغ رویت اندر برابر آید

یارب چه آفتابی کانجا که پرتو توست

[...]

که چون خواهیم فرمانی درآید

ز ترسایی مسلمانی برآید

که در عالم هزاران جان درآید

که تا یک جان درین سِر با سر آید

کسی کو چون گریبان بی سر آید

کجا هرگز کلاهش در خور آید

بدو گفتند اگر طوفان درآید

جهان بر خلقِ سرگردان سرآید

ازو اندک قدر چربی برآید

بسی مور از همه سوئی درآید

چو مرغ تیر من از زه درآید

ز حلق مرغ گردون زه برآید