کای مقلموت من نه مهستیم

من یکی زال پیر محنتیم

ای بسا بادگیر و طارم و تیم

زیر و بالا ز آب چشم یتیم

که: ای مکلموت من نه مهستیم

من یکی پیر زال محنتیم

بقدر هر کسی بسیار گفتتیم

نه با هر کس همه با یار گفتیم

چون همایان جیفه پیش کرکسان انداختیم

لاجرم بر کرکسان اکنون همایی یافتیم

بعد از آن گفتش که در جسمم کتیم

ده درمسنگست یک در یتیم

تا من و تو هر دو در بحر اوفتیم

که من و تو این کره را آیتیم

تو نترسی که باغ سازی و تیم

خرج آن جمله از خراج یتیم؟

گه مست و بیخبر ز می صاف وحدتیم

گه درد نوش خانه خمار کثرتیم

در پرتو جمال جهان سوز روی دوست

شیدا و والهیم و همه مست حیرتیم

ما با وجود دولت عرفان و گنج فقر

[...]

وای بر گمراهی و بد ب ختیم

غرقه در بحر غضب شد کشتیم

من و تو درین کار گه آلتیم

نه صنعتگری آلت صنعتیم

ما خاک مشربان حریم محبتیم

گردیم و پا‌شکسته دامان عزلتیم

ما دستخوش سبحه و زنار نگشتیم

در حلقه تقلید گرفتار نگشتیم

از کعبه و بتخانه گذشتیم به تعجیل

قانع به نگاه در و دیوار نگشتیم

چون برق گذشتیم ازین پرده نیلی

[...]

سایه‌وار از نارسایان جهان غربتیم

شخص طاقت رفته وما نقش پای طاقتیم

عجزبینش جوهر ما را به خاک افکنده است

یک مژه‌ گر چشم برداریم‌ گرد فطرتیم

دامن افشاندن ز اسباب جهان بی‌مدار

[...]

ای دریغا قدر آن نشناختیم

نقد وصلش را چه ارزان یافتیم

قومی زنند لاف که اهل شریعتیم

جمعی دیگر بیاوه که پیر طریقتیم

معنی بلفظ لازم و جان از برای جسم

معنی چو نیست لعبتکی بی حقیقتیم

بی پرده باده خوار و نظرباز و رند و مست

[...]

قومی زنند لاف که اهل شریعتیم

جمعی دیگر بیاوه که پیر طریقتیم

معنی بلفظ لازم و جان از برای جسم

معنی چو نیست لعبتکی بی حقیقتیم

بی پرده باده خوار و نظرباز و رند و مست

[...]

ما ز حکم نسبت او ملتیم

اهل عالم را پیام رحمتیم

ما که توحید خدارا حجتیم

حافظ رمز کتاب و حکمتیم