بجز بازو ندیدند ایچ یاور

بجز خنجر ندیدند ایچ داور

بمانی شرم‌زد در پیش داور

نبینی هیچ کس را پشت و یاور

اگر بودی به گیتی داد و داور

مرا بودی گیا و ریگ یاور

ندارم از تو این گفتار باور

که او بر تو نه شاهست و نه داور

بفرمودش که رو اسپان بیاور

گزیده هرچه آن باشد تگاور

دلاگر عاشقی ناله بیاور

که بیداد هوا را نیست داور

مکن شاها چنین گفتار باور

خرد را کن درین اندیشه داور

مرا در خون آن بت باش یاور

هلاک از دشمان او برآور

ببر با خویشتن دو صد دلاور

دگر ره ویس را از دز بیاور

ز نزدیکان او مردی دلاور

بشد بر کوههٔ کوهی تگاور

چو چوب دولت ما شد برآور

مه چوبینه چوبین شد به خاور

کسی کاین راستی را نیست باور

منش خصم و خدایش باد داور

وز بُختی و تازی تکاور

چندانکه نداشت عقل باور

کس بدین داوری نشد یاور

وین سخن را نداشت کس باور

زبان بگشاد لیلی دلاور

کز اینت کی خرم، چیزی بیاور

سلیمانت همی خواهد به داور

چه داری حجت قاطع بیاور

چو مرغان آمدند اکنون بداور

چه داری حجت قاطع بیاور

برو ز اینجا سر آشوب و داور

ز علم ارسکهٔ داری بیاور

در اسلامت چو ایمان نیست یاور

سیه رو باشی اندر پیش داور

به پیشم حیلهٔ شرعی میاور

به پیش من نباشد حیله باور