که‌آنچنان دز در آن دیار نبود

و‌آنچه بد جز همان به کار نبود

دردا که به جز درد مرا کار نبود

وز مِهْ دِه و ده کسی خبردار نبود

عمری رفتم چو راه بردم به دهی

خود در همه ده نشان دیار نبود

چون هرچه بود اندک و بسیار نبود

در زیر دیار چرخ دیار نبود

هر چند جهان خوشست بگذار زیاد

انگار که هرچه بود انگار نبود

که تا وقتی که آن دیدار نبوَد

مرا با دیدنی خود کار نبوَد

که تادنیا و دینم یار نبوَد

مرا از یار استظهار نبوَد

وگر دانش بود کردار نبود

ترا و دانشت را بار نبود

ولی چون اختیارم یار نبود

مرا با لفظ و صورت کار نبود

چو علمت با عمل همکار نبود

بنزد راسخونت بار نبود

چو با علمت عمل هم یار نبود

هدایت را بنزدت کار نبود

هر آنکو طالب این کار نبود

مقامش اندرین ره یار نبود

چو با شرع تو تقوی یار نبود

بنزد خاصگانت بار نبود

بعالم مثل من عیار نبود

بطرّاریّ من طرّار نبود

ترااین زهرهٔ گفتار نبود

ترا این طاقت اسرار نبود

وهم را بر در تو کار نبود

باد را در بر تو بار نبود

میان ما و تو دوری به اختیار نبود

مرا زمان فراق تو در شمار نبود

گذار بود مرا با تو هر دمی ز هوس

به منزلی، که هوا را در آن گذار نبود

حدیث گفتن و اندیشه از رقیبی نه

[...]

دیو را نور عقل یار نبود

ورنه این جا ز سجده عار نبود

دل او با گمان چو یار نبود

دیدن صورتش به کار نبود

گفتم بدل ار چه وقت گفتار نبود

در پاش فکندی سرو او یار نبود

دل گفت که گر جان رود اندر سر او

غم نیست هر آنچه رفته انگار نبود

زان پیش که این گنبد دوار نبود

و اندر دو سرا ز خلق دیار نبود

بر نقد تو سکه بدو نیک زدند

خوشباش هر آنچه رفت انگار نبود

آنزمان کز من دلسوخته آثار نبود

بجز از ورزش عشق تو مرا کار نبود

کوس بدنامی ما بر سر بازار زدند

گرچه بی روی تو ما را سر بازار نبود

هرکه با صورت خوب تو نیامد در کار

[...]