حیف اوقات تو و حالات تو

بر بساط نرد حق شه مات تو

من چه گویم تا کنم اثبات تو

حقّ تواند گفت وصفت ذات تو

نیستم من مرد وصف ذات تو

اینقدر هم هست از برکات تو

گفت ای بنیاد فطرت ذات تو

دو جهان پر شور ذریات تو

گفت ای نور دو عالم ذات تو

نه فلک ده یک زنه آیات تو

گفت ای روح مجرد ذات تو

زندگی در زندگی آیات تو

گر نبودی هست و نیست آیات تو

جزو بودی کل نبودی ذات تو

گفت بیزارم ز غیر ذات تو

غیر نبود آنک او شد مات تو

آدمی را کی رسد اثبات تو

ای بخود معروف و عارف ذات تو

ای همه صفات من آینه صفات تو

نیست حیات من بجز شعبه ای از حیات تو

جام جهان نمای من صورت توست گرچه هست

جام جهان نمای تو صورت کائنات تو

گنج توئی، طلسم من ذات تویی و اسم من

[...]

ای هر دوکون لمعه از نور ذات تو

وی کاینات بوده نمود صفات تو

عکس جمال روی تو پیداست از جهان

مرآت حسن روی تو شد کاینات تو

دارند روبروی تو در هر مقام و حال

[...]

هست منظور خدا نیات تو

آن دل پر نفی و پر اثبات تو

ای همه فعل و صفات و ذات تو

ظاهر از هر مظهری آیات تو

زیر و زبر یک شد و شد ذات تو

ذات تو بس از پی مرآت تو

جلوه ده زیر و زبر ذات تو

زیر و زبر آمده مرآت تو

رسته ز قید چه و چون ذات تو

دوست نما آمده مرآت تو

نشدهیچکس آگه از ذات تو

توشاهی ولیکن همه مات تو

تا نتابم‌ رخ ز غیر ذات‌ تو

عقل‌ و روحم‌ جمله‌ گردد مات‌ تو

کی‌ عبارت‌ ها کند اثبات‌ تو

هست‌ برهان، ثبوت‌ ذات‌ تو