که آمد سواری دمان کابلی

چمان چرمهٔ زیر او زابلی

که آمد فرستاده‌ای کابلی

به نزد سپهبد یل زابلی

گزین کرد پس رستم زابلی

ز گردان شمشیرزن کابلی

به قلب اندرون رستم زابلی

زره‌دار با خنجر کابلی

بگو تا سوار آورم زابلی

که باشند با خنجر کابلی

در اندیشهٔ مهتر کابلی

چنان بد کزو رستم زابلی

چگونه است کار تو با کابلی

چه گویند از رستم زابلی

ز بستی و از لشکر زابلی

ز گردان شمشیر زن کابلی

سپاهی بگرد اندرش زابلی

سپردار و با خنجر کابلی

ز من هدیه و بردهٔ زابلی

بیابید با شارهٔ کابلی

بدو گفت من رستم زابلی

زره‌دار با خنجر کابلی

بیک روی بر لشکر زابلی

زره‌دار با خنجر کابلی

ز دانندگان هرکه بد زابلی

ز قنوج وز دنبر و کابلی

بر آورد رامشگر کابلی

رهِ رود با خامهٔ زابلی

چنین گفت کاین هدیه کابلی

نگهدار ازین کودک زابلی

هزار از یل نیزه‌ زن زابلی

گزین کرد با خنجر کابلی

جهان دید پر سرکش زابلی

به کف گرز با خنجر کابلی

درآمد ز چپ ارفش کابلی

سوی راست آذرشن زابلی

چو او کشته شد جوشن زابلی

بپوشید با خنجر کابلی

فرامرز مست از می زابلی

نهاده برش دشنه کابلی