از برای فراغت و خوابت

وز برای صلاح و اسبابت

آرزوی ضیاع و اسبابت

روز آبت ببرد و شب خوابت

مسیحش گفت ای شوریده خوابت

چرا کردند چندینی عذابت

چه باشد بنده مقرون انابت

کند طاعت کند دعوت اجابت

تو هم ای بُرده اندر دشت خوابت

نراندی خر فروشد آفتابت

یقین می‌دان که هر حرف از کتابت

بتست و بت بود بی شک حجابت

مشو گرم ای ز دیده رفته آبت

تو از من به اگر ندهم جوابت

سؤالی کردی و گفتم جوابت

گشادم بر تمامت فتح بابت

چووقت آمد که برداری حجابت

نماند هیچ اعداد و حسابت

در آخر چون نماند مر حجابت

نمای آخر بکل عین کتابت

همه در تست بردار این حجابت

که در یکی نباشد این حسابت

چو عطّار این زمان بگذر ز خوابت

که رد عقبی نباشد مر عذابت

ببین تا خود چه چیز است این کتابت

که تا آئی برون از این حجابت

دمادم کن نظر در این کتابت

که در آخر نماند این حجابت

هین که گردن سست‌کردی‌، کو کبابت‌؟ کو شرابت‌؟

هین که بس تاریک‌رویی‌، ای گرفته آفتابت

یاد داری که ز مستی با خرد استیزه بستی‌؟

چون کلیدش را شکستی‌، از کی باشد فتح بابت‌؟

در غم شیرین نجوشی لاجرم سرکه فروشی

[...]

گر ز بحرم فزون شود آبت

ن قطه ات نیست گردد و خ وابت

سحرگاهان دعای مستجابت

به روی کار باز آورد آبت

کو برون آورد ز غرقابت

برگشاید دو دیده از خوابت

به حکمت گر بخوانی آن کتابت

یقین آن بس بود روز حسابت

حدیث عشق میسّر کجا شود به کتابت

که نام عشق بسوزد سر قلم ز مهابت

زهی سعادت آن کس که پای بند کسی شد

بریده از همه پیوند و خویش و اهل و قرابت

به شب رسید دگر بار روزم از غم هجران

[...]