حکیم و کریم آمدند از دو عمران

کلیم خدا و کریم خراسان

عنایت گر دین یزدان که در دین

صلابت نماید چو موسی بن عمران

سرافراز فضل بن عمران که دارد

[...]

ای از کمال قدر تو تیری در آسمان

وز ذهن تو خجل شده تیر اندر آسمان

هست از کمال حلم تو اندر زمین نصیب

چون از کمال قدر تو تیر اندر آسمان

گر آسمان ز حشمت تو داشتی سپر

[...]

شکسته زلفا عهد و وفای من مشکن

چون زلف خود مکن از بار هجر قامت من

چو من بدام هوای تو پای بسته شدم

مکش سر از من و مستان ز دست من دامن

ز دوستی بدل و دیده در نشاندمت

[...]

ماه معظم آمد با فر و آفرین

با عفو و فضل و مغفرت عالم آفرین

ماهی است این کز آمدن او خجستگی است

بادا خجسته آمدنش بر نصیر دین

والا نصیر دین شرف و دولت رفیع

[...]

ای قد تو سیمین صنوبر من

رخسار تو خورشید از مهر من

خال و خط ت دام و دانه من

چشم و لب تو خصم و داور من

مژگان تو صف صف کمانکش من

[...]

خورشید نوربخش چو رای نصیرالدین

آمد بسوی برج حمل روشن و مبین

از نور فر او رخ بستان و باغ شد

آراسته چو سیرت و طبع نصیر دین

از کف آن بزرگ بیاموخت ابر جود

[...]

ای دو لب تو بستد ای دو رخ تو نسرین

نسرین تو پر سنبل در بسد تو پروین

هستم ز دل و دیده ای به ز دل و دیده

بیچاره آن بسد نظاره آن نسرین

ای ترک بدیع آئین عشقم تو شد آئینم

[...]

آمد خجسته موسم قربان به مهرگان

خون‌ریز این به هم شد با برگ‌ریز آن

با مهرگان چو نیک فتاد اتفاق عید

خون‌ریز و برگ‌ریز پدید آمد از میان

خونریزی ار خلاف بدی پیش ازین چرا

[...]

هوای آل نبی را دل منست وطن

دمی مباد که بی این هوا بود دل من

غلام دشمن خویشم بدین هوا که مراست

اگر بطعنه هوادار خواندم دشمن

درین هوا که منم رنگ و بوی بدعت نیست

[...]

هست قد یار من سرو خرامان در چمن

بر سر سرو خرامان ماه تابانرا وطن

بلکه خدو قد آن زیبا صنم را بنده ام

ماه تابان بر فلک سرو خرامان در چمن

نارون بالا بتی بر نارون خورشید و ماه

[...]

ز اقبال بر کمال شهنشاه شرق و چین

زینت گرفت صدر وزارت بصدر دین

صدری به دین پاک محمد بنام اوست

محمود بود و هست و بود تاییوم دین

صدری که اوست واسطه عقد اهل فضل

[...]

سران ملک سمرقند را چو تن را جان

جمال داده سپه پهلوان ترکستان

حسام دین که بهیجا حسام قاطع او

کند دو نیمه عدو را ز فرق تا بمیان

چنان دو نیمه کند خصم را که نیم از نیم

[...]

سپاس از خداوند بیمثل و بیچون

که با طالع سعد و با بخت میمون

خداوند را دیدم و روز بر من

بدیدار میمون او شد همایون

اجل فخر دین احمد آن صدر دنیا

[...]

ایا فراق تو دردی که وصل تو درمان

بکوی وصل سرای فراق را دربان

فراق روی تو دردی فکنده بر دل من

که جز بدست وصال تو نیستش درمان

مرا ز وصل تو هجر آمد و بهجر تو وصل

[...]

همه سلامت سلطان ملک مشرق و چین

همه سعادت میر عمید سعدالدین

که ملک دینرا بنیاد محکم است و قوی

ز تیغ بازوی آن وز بنان و خامه این

امین و مؤتمن شاه مشرق و مغرب

[...]

سعد دین مدح خواجه مستو

فی شنیدی و در دل آمد سو

دای آن بر طریق و کردی تح

سین بران وزن شعر و قافیه مو

قوف تا کرد بهر ذکر توخا

[...]

ای بزرگی که بی نظیری تو

بس خردمند و بس خطیری تو

هست منصور دین ایزد از آن

که بحق مرو را نصیری تو

کبر ایند بندگانت از آنک

[...]

ای صدر دین و دنیا دنیا آفرین تو

خالی نیند یکنفس از آفرین تو

هم آفرین کنندت و هم آفرین خوهند

مرجان و بر تن تو ز جان آفرین تو

صدق و یقین تست بیزدان تو درست

[...]

ای صدر دین و دنیا بادا بقای تو

منشیندا کسی بجز از تو بجای تو

بیگانه باد با تو غم و آشنا طرب

بادا ببحر لهو طرب آشنای تو

بر کلک تست تکیه گه ملکت زمین

[...]

ای رنگ رخت گونه گلنار شکسته

یک موی تو صد طبله عطار شکسته

وز خجلت بالای تو در هر چمن و باغ

افکنده سر سرو و سپیدار شکسته

بازار نکوئی بتو افروخته وز تو

[...]