همی رفت شاه از بر ژنده پیل

برآن تخت فیروزه بر سان نیل

نگه کرد کیخسرو از پشت پیل

زده آن سپه را رده بر دو میل

به آیین بفرمود تا کوس و پیل

برآراستند از زمین پنج میل

کشید از بر پیل مانند پیل

هوا گشت از گرد مانند نیل

بفرمود تا هفت صد ژنده پیل

ببردند برسان دریای نیل

بیاراستند هفتصد ژنده پیل

بود زیر لشکر زمین هفت میل

ز پیش اندرون هفتصد ژنده پیل

زمین گشت از گرد ایشان چو نیل

به ایران سپه برفکندند پیل

ز گرد سپه شد هوا همچو نیل

همه دیده هاشان به کردار نیل

ازیشان گریزان شده ژنده پیل

درازی و پهناش باشد دو میل

گریزان ز چنگال او شیر و پیل

درازی او بود یک قد میل

شکم زرد و تن تیره مانند نیل

درازیش باشد فزون از دو میل

به دم درکشد شیر و درنده پیل

فزون بود پهناش از پنج میل

برو بر نگاریده خطی چو نیل

دو بازوش ماننده ران پیل

بجوشد زآوازه او رود نیل

جهان گشت لرزه سران همچو پیل

روان از برخاک،رودی چو نیل

ولایت مه شعبان به روزه شد تحویل

بدل شد این مه با آز و اینت نیک بدیل

به امر باری شیطان شدست بسته به بند

زبان خلق گشاده شدست بر تهلیل

چو نار در دل کفار و نور در مسجد

[...]

عمرم همی قصیر کند این شب طویل

وز انده کثیر شد این عمر من قلیل

دوشم شبی گذشت چگویم چگونه بود

همچون نیازتیره و همچون امل طویل

کف الخضیب داشت فلک ورنه گفتمی

[...]

جای تحسین چو دست مرگ از این

کرد سوی سقر همی تحویل

دهنش گنده بود و رویش زشت

چشم و بینی ببست عزرائیل

بوالفضایل که سیدیست اصیل

زهره شیر دارد و تن پیل

چون نهد دست زور میل به میل

نهد انگشت بر میانه کیل