ترک من چون تیر مژگان برکشد

ماه گردون را سپر در سر کشد

در دلم تیرش ترازویی شود

وز درون سینه جان می برکشد

چون رسن بازی کند زلفین او

[...]

ای که بر من جور تو بسیار شد

زاریم بشنو که کارم زار شد

من که اندر سر جنونی داشتم

خاصه سودای تو با آن یار شد

تا لبت بر نقطه جان خط کشید

[...]

بر من کنون که بی تو جهان تیره فام شد

ای شمع جان، در آی که روزم به شام شد

تو خوش به ناز خفته که عیشت حلال بادت

مسکین کسی که خواب به چشمش حرام باشد

هر مرغ شاد با گل و هر سرو در چمن

[...]

بکشد صد عتاب و سر نکشد

بنهد نان و خود نمک نچشد

هر که را داد نعمتی ایزد

او ازو نی چشاند و نه چشد

ملک الموت را بقا بادا

تا ز قهرش بیکنفس باشد

وانکه آنرا بسان جان دارد

[...]

هر که را داد نعمتی ایزد

و او از و نی چشاند و نه چشد

ملک الموت را بقا بادا

تا ز قهرش بیک نفس بکشد

و آنگه آنرا بسان جان از وی

[...]

نفسیست مرا که تشنگیش ار بکشد

شربت ز کف حور بمنت نچشد

من چشم سیه دوست ازان دارم کو

بهر سیهی ز سرمه منت نکشد

به موشان جبه سنجاب بخشد

کَوَلها بر پلنگ و شیر پوشد

تا دل سخن پذیر و سخن دلپذیر شد

جانرا ز وصل همنفسی ناگزیر شد

زآندم که در خریطه اطلس عبیر شد

خوشبوی گشت رخت و ببردلپذیر شد

گرمای گرم اگر نبود نیز داربه

[...]

چون مرغ بسملم خبر ار ترک سر نشد

تیغ تو ریخت خونم و هیچم خبر شد

یعقوب هم بباخت دل و چشم بهر دوست

چشم و دلی که در سر کار نظر نشد

تا بخت ره بکعبه وصلت کرا دهد؟

[...]

حکمت آن گر ز تو پوشید شد

خودمشو منکر که خواهد دیده شد

عشق جان را جانب بالا کشد

عاشقان را آورد سوی رشد

حرص از طول امل تا بکمندت نکشد

باید این رشته بکوتاهی سوزن باشد

دل پریشان از پریشان گردی نظاره شد

از ورق گردانی آخر مصحفم سی پاره شد

روزی سختی کشان از سنگ می آید برون

کی غم روزی خورد مرغی که آتشخواره شد؟

می زند جوش می گلرنگ خون در پیکرم

[...]

غمهای من ز عشق سراسر نشاط شد

غیر از غمی که بر دلم از غمگسار شد

فیض اگر در قدم حضرت او جان بخشد

زین جهان تا به جنان رقص‌‏کنان خواهد شد

فیض اگر در قدم حضرت او جان بخشد

زین جهان تا به جنان رقص‌‏کنان خواهد شد

باز دل از لطف تو مغرور شد

راه ز نزدیک شدن دور شد

دل به وصال تو تسلّی نشست

حیف ز ویرانه که معمور شد

دم زدم از مهر رخت ذرّه‌وار

[...]

عزیزی که چرخش به خواری کشد

توانگر که از فقر تلخی چشد

آن زمان، تلخی زمانه چشد

باید از جام زهر، جرعه کشد