یکی گفت شاها سرش را بریم

بدو گفت شاه اندر او ننگریم

ز هر دست خوبی فراز آوریم

به دشمن بمانیم و خود بگذریم

چو آسوده باشیم و چیزی خوریم

یک امشب از این چشمه برنگذریم

تو شاهی و ما یکسره کهتریم

ز رای و ز فرمان او نگذریم

تو شاهی و ما سر به سر کهتریم

ز پیمان و فرمان تو نگذریم

سواران بگفتند فرمان بریم

بگوییم چون بر درش بگذریم

اگر با خرد جفت و اندر خوریم

غم‌خور چو خر چندو تاکی خوریم؟

سزد کز خری دور باشیم ازانک

خداوند و سالار گاو و خریم

اگر خر همی کشت حالی چرد

[...]

سواری او نیز ما بنگریم

به میدان هنرهای او بشمریم

بیا بزم شادی بَرِ او بریم

بداریمش از پیش و ما می خوریم

چه باید که رنج فزونی بریم

به دشمن بمانیم و خود بگذریم

به جای بلند ار ز مه برتریم

چو مرگ آید از زیر خاک اندریم

می و بزم کاینجاست آنجا بریم

نریمان زند تیغ و ما می‌خوریم

بدان کوش کایمان به بیرون بریم

که یکسر به گرداب گردون دریم

خیز بترویا! تا مجلس زی سبزه بریم

که جهان تازه شد و ما ز جهان تازه‌تریم

بر بنفشه بنشینیم و پریشیم خطت

تا به دو دست و به دو پای بنفشه سپریم

چون قدح گیریم از چرخ دو بیتی شنویم

[...]

درو گنج و گوهر فراز آوریم

تهیدست زین پس چرا بگذریم

به شادی همه شب بدو می خوریم

ابا بربط و رود و رامشگریم

به نزدیک رستم چه پوزش بریم

چگونه رخ زال زر بنگریم

که با یکدگر ما نه هم گوهریم

مبادا کزین کار کیفر بریم

ز گفتار شیرینش رامش بریم

ز پیمان و از رای او نگذریم

من وشاه و تو هرسه تن بگذریم

زکاری که کردیم کیفر بریم