نشد این سخن مشرح ، ترجیع را بیان کن

ثمرات عشق برگو، عقبات را نشان کن

شرح انکار آن مریدان کن

صفت آن فریق بی‌جان کن

درآ، ای شاخ گل، خندان و مجلس را گلستان کن

به گفت تلخ چون می عاشقان را مست و غلتان کن

از آن زلف پریشان نامزد کن باد را، ور کس

به عهدت خواب خوش دارد، همه خوابش پریشان کن

مگو «پیراهن زیبایی آمد چست بر یوسف »

[...]

جانا، گذری به بوستان کن

باده خور و رخ چو ارغوان کن

جان ها که گرانست نرخ ایشان

یک بار بخند و رایگان کن

از غمزه روانه کن خدنگی

[...]

ای دل، به چشم عبرت نظاره جهان کن

ظاهر نهان چه بینی، نظاره نهان کن

پرواز کن به همت، بر پر به اوج عزت

جبرئیل اوج خود شو، بر سدره آشیان کن

چشمت چو تندگیری چون پرده های دیده

[...]

یک ره ز در برون آ، قصد هزار جان کن

قربان هزار چون من بر چشم ناتوان کن

رویت بلاست، بنما، تا جان دهند خلقی

در عهد خود ازینسان نرخ بلاگران کن

از دیدن تو مردم تا بزیم و نمیرم

[...]

به کار آیم ترا، بوسی زیان کن

اگر باور نداری، امتحان کن

گذری جانب غریبان کن

نظری سوی این اسیران کن

صدف چون دارد آن معنی بیان کن

کجا زو موج آن دریا نشان کن

مثال این‌ست نیکو فهم آن کن

مدارش سرسری فهمش به جان کن

تو نفست دل کن و دل را چو جان کن

پس آنگه سوی جانان روان کن

تو حق را بندگی چون بندگان کن

چو استحقاق آن داری به جان کن

سخن راه بر خود آسان کن

چاک دامن زه گریبان کن

آخر اول بگیر و اول آخر

چارم پنجم دگر اضافت آن کن

باز بگیر از کمیش حرف دوم را

نام بتی ماه روی پسته دهان کن

منقلبش کن که گرددت همه ثابت

[...]

زر کان مرا پاک و عیان کن

به نام شاه در عالم روان کن

بخت و اقبال خوهی خدمت درویشان کن

پادشاهی طلبی بندگی ایشان کن

دامن زنده دلان گیر و از آن پس چو مسیح

بنفس در بدن مرده اثر چون جان کن

لشکر دل بکش و ملک سلیمانی را

[...]

ای شخص ضعیف دیده را گریان کن

بر آتش شوق سینه را بریان کن

گر گویدت ای دل که بشو دست ز جان

نوعی که رضای دوست باشد آن کن

ساقی قدحی ز می روان کن

درمان خمار خستگان کن

هر چند ز جور دور پیرم

می در ده و دیگرم جوان کن

ای مطرب عشق ساز بنواز

[...]

معانی خوشی جانا بیان کن

توجه میکنی باری چنان کن

یارب این درد جگر سوز مرا درمان کن

چاره کار من بیدل سرگردان کن