بساط خرمی رخت مقامش

بهشت عافیت دارالسلامش

چو دریابد کسی رنگ ادای چشم خود کامش

نهانتر از رگ خواب است موج باده در جامش

رساییها به فکر طرهٔ او خاک می‌بوسد

مپرس از شانهٔ‌ کوتاه دست آغاز و انجامش

خیال او مقیم چشم حیران است‌، می‌ترسم

[...]

عبارت مختصر تا کی سوال وصل پیغامش

مباد ای دشمن تحقیق از من بشنوی نامش

برهمن‌ گو ببر زنار و زاهد سبحه آتش‌زن

غرور ناز دارد بی‌نیاز از کفر و اسلامش

نگردانده‌ست اوراق تمنا انتظار من

[...]

گرفتم ز آشیان پرواز از شوق لب بامش

تو پنداری فریب دانه‌ام آورده در دامش

محالست اینکه ناکامی برآید ز آسمان کامش

که از مینای خالی پر نگردد هیچکس جامش

مگیر آسان طریق عشق را کاین ره بود راهی

[...]

زهر و تریاق، هر دو در جامش

آش یک کاسه، پخته و خامش

دیگری در جهان بود کامش

انتظام کلام نظامش

غلامی داشت از خاصان و نامش

ایاز و جمله خاصان غلامش

هم شهد طرب قرین جامش

هم شاهد آرزو بکامش

پرد گر طایری بی شوق دامش

بود ذوق پر افشانی حرامش

به ناکامی دهم جان چون ببینم روی گلفامش

که گر حاصل نشد کام من او حاصل شود کامش

زند هر سنگ بهر راندنم بر بال و پر گردد

برای ماندنم عذری دگر در گوشهٔ بامش

نقاب زلف مشکین هر که بیند بر رخش داند

[...]

به آن پیری که نقش آمد مقامش

از آن یعقوب چرخی گشت نامش

همه دیدند و دانند اهتمامش

عطارد گاه دانش شد غلامش

دریغ آن رفتن شیرین خرامش

دریغ آن لندلند گام گامش

خاص داند هزارو یک نامش

عام داند هزارو یک دامش

نخستین عقل اول گشت نامش

وزو عقل دوم لبریز جامش

یکی زاهد یکی میخواره نامش

یکی ساغر یکی سجاده دامش

یکی نور است و تعداد مقامش

به هر جایی دگرگون کرده نامش

یکی نور است و تعداد مقامش

به هر جایی دگرگون کرده نامش

خیال خیل خالم نیست با زلف زره فامش

چو مرغ افتد به دام از دانه کی حاصل بود کامش

درین وادی ز خود گم گشتم اول پی نمی دانم

رهی کآغازش این باشد چه خواهد بود انجامش

به جز تهدید قتلم نیست قاصد را به لب حرفی

[...]

پیام‌آور گذارد چون پیامش

اگر شاهی، کنی خود را غلامش