کسی کز حقیقت خبردار باشد

جهان را بر او چه مقدار باشد

جهان وزن جایی پدیدار آرد

که در دیده او را پدیدار باشد

بلی دیده‌ای کز حقیقت گشاید

[...]

بزرگی را که مرد کار باشد

برش بنشین کاثر بسیار باشد

اگر یک دم کسی بیدار باشد

چه گر یکدم بود بسیار باشد

هر آنکس را که دولت یار باشد

همان دولت درو در کار باشد

چو مطلوب کسی مردار باشد

کجا با سرِّ قدسش کار باشد

کسی کو عاصی جبّار باشد

چنین هم سرنگون هم خوار باشد

کسی کو از پی مردار باشد

ز مرداری بتر صد بار باشد

هر آنکس را که دولت یار باشد

کجا کاری بدو دشوار باشد

مرا در جان و دل آن یار باشد

ز غیر او دلم بیزار باشد

بود درویش کو دلدار باشد

همیشه مرهم آزار باشد

تو پنداری که این دشوار باشد

حجاب تو همین پندار باشد

ز هر چیزی که حق بیزار باشد

یقین میدان که او مردار باشد

تو ناجی دان کسی کو یار باشد

بمعنی واقف اسرار باشد

کسی را کاین عبادت یار باشد

دلش منزل‌گه‌ِ دلدار باشد

چو دولت پایمرد کار باشد

همان بخت تو هر دم یار باشد

چو او در راه حق هشیار باشد

کشش خود دایماً در کار باشد

کسی کو اهل این اسرار باشد

درونش را بمعنی کار باشد

سلوک راه حق دشوار باشد

کسی داند که او هشیار باشد

مرا تا یار آنجا یار باشد

اناالحق دمبدم دیدار باشد

هر آنکو دشمن کرار باشد

خدا از آن لعین بیزار باشد