ره عشاق راهی بی‌کنار است

ازین ره دور اگر جانت به کار است

وگر سیری ز جان در باز جان را

که یک جان را عوض آنجا هزار است

تو هر وقتی که جانی برفشانی

[...]

گر جان گویم عاشق آن دیدار است

ور دل گویم واله آن گفتار است

جان و دل من پر گهرِ اسرار است

لیکن چه کنم که بر زبان مسمار است

خطیب مرغها مرغی نزار است

نهاده منبرش بر شاخسار است

چو در هر دو جهان یک کردگار است

ترا با کار چار ارکان چه کار است؟

خرد طفل است و عشق استاد کار است

از این تا آن تفاوت بی شمار است

شمار لشگرم سیصد هزار است

سلاح و اسب و گنجم بی‌شمار است

تو‌را با حکمت یزدان چه کار است

مزن دم گرنه جانت زیر دار است

تو را چه گر توانگر سیم‌دار است؟

و یا درویش در صد اضطرار است؟

معانی همچو بلبل بی‌قرار است

سخن چون بوستانی پُر‌نگار است

جهان از روی گلرخ چون نگار است

جهان‌افروز باری در چه‌کار است

در این دریا جواهر بیشمار است

ولی انسان ز جوهر های یار است

ولیکن روز دین سالی هزار است

بدان ترتیب عالم را مدار است

همه سرگشته گردان بهر یار است

ز بهر دیدن او بی قرار است

ولی انسان ز بهر کردگار است

مر او را جز شناسائی چه کار است

من آن گویم که او را اختیار است

ترا با قول دیگر کس چکار است

زکوة و حج خاص مالدار است

چو بگذاری از آن بهتر چه کار است

چو فضل و رحمت تو بیشمار است

ترا بخشایش بیچاره کار است

ز صورت دان و گرنه فقر یاراست

در او اسرارهای بیشمار است

حقیقت این زمان عطار یار است

مرا در سر جانان آشکار است

در اینجا گنج معنی بیشمار است

در آخر دوستان را یادگاراست