چو شاه طوس در ملک خراسان

ز سوز زهر شد حال پریشان

داد پر اضطراب و چشم گریان

زبان حال می‌فرمود نالان

الهییا الهی من غریبم

[...]

فصل ربیع است ای بت حبشی خال

خسرو فرود از بلندی اقبال

صفحه گیتی گرفت با فرو اجلال

مرغ سلیمان گشود به هر طرف بال

ساده رخا گوش ده به نغمه داود

[...]

ساقی ز جای خیز فصل بهار شد

چون طلعت نگار عالم نگار شد

می ده که جیش دی اندر فرار شد

بر تخت سلطنت گل استوار شد

گلشن طرب فزا چون روی یار شد

[...]

مه شعبان گذشت و گشت عیان

پیک ماه مبارک رمضان

ای غزل خوان من غزل بر خوان

غزلی تازه و بما مستان

شو بر غم حسود باده گسار

[...]

گرفت لشگر دی باز روی کیهان را

نمود طی ورق عشرت گلستان را

خبر دهید ز آشوب دهر مستان را

که تا پذیر شوند آفت زمستان را

به دفع زحمت دی رونق شبستان را

[...]

باز شد اسپهبد فرو رد را پا در رکیب

برد افسر از سردی نهیب با یک نهیب

هد هد باد بهاری بانشاط و فرو زیب

بر سلیمان حسین آمد عبیر افشان ز جیب

شاهد گل بود متواری دو روزی از حجیب

[...]

تا بود جان در بدن یا در دهن نطق مقالم

روز و شب مداح اولاد رسول بی‌همالم

فیض این منصب ز بی‌چون شد نصیب ماه و سالم

منت ایزد را که میمون و مبارک گشته فالم

مهر گردون فضایل اختر برج کمالم

[...]

ای ز شور نشئه دنیای فانی سرگران

سرگران از ساغر سودای صهبای جهان

از جهالت سود را بنموده سودا با زیان

بشنوی تا الرحیل همرهان از کاروان

کن علاج گوش هوش خویش از رنج صنم

[...]

شام هجران است ای دل دیده امید دار

ای جگر خون شو ز جوی دیده خونبار بار

گریه کن ای چشم چون ابر بهاران زار زار

همچو من ای ناله نالان باش و بر گو یار یار

عاقبت گشتم ز هجر آن بت فرخار خوار

[...]

افراخت علم پادشه گل به چمن باز

فردوس صفت گشت همه تل و دمن باز

بلبل به چمن شور در افکنده چون من باز

باد سحری آمده در ملک ختن باز

وز مشک ختن کرده جوان دیر کهن باز

[...]

جهان فرتوت باز چمید زی فرهی

کدورت فصل دی نهاد رو بربهی

چمان شد اندر چمن دوباره سرو سهی

بشیر فرورد داد به بلبلان آگهی

که گل بسر بر نهاد دوباره تاج شهی

[...]

ای کشور هستی را از صبح ازل مالک

معراج حقیقت را تا شام ابد سالک

وجه الله باقی تو باقی همگی هالک

در فرش خدیو کل در عرش علی ذلک

از تو به وضوح آمد موجودی هر معدوم

[...]

باز شد پیکر زیبای چمن اطلس پوش

شد دمن دفتر ما نی ز خطوط و زنقوش

گشت از دیبه چبن دامن صحرا مفروش

زلف سنبل زدم باد چه عهن المنفوش

هم ریاحین شده عطار صفت عطرفروش

[...]

ای که ناورد دلیران را ندیدی در نبرد

چهره‌ات از جمله شیران نگردیده زرد

خواهی ار بینی به دوران سپهر لاجورد

کیست هنگام جدل در وقعه ابطال مرد

بین به جنگ قوم کوی مردی عباس را

[...]

ای ز بساطقرب از بسکه گشته مست

گاهی کشیده پای گاهی فشانده دست

افتاد بی‌خبر از وعده الست

از اوج لامکان در این حضیض پست

تا کی وصال دوست جوئی بسر سری

[...]

ساقیا عید غدیر آمد به مستان زن صلاتی

در جهان افکن ز شور باده از نو هوی وهایی

در شط می آشنایان را ز شادی ده شنائی

گر به طاق ابروی خود می‌پسندی مرحبایی

مرحبا صد محربا با نغمه و شور و نوائی

[...]

یمد بشر نیمه شعبان به خرمی

افکند در بسط جهان فرش خرمی

آورد جانب ملک و جن و آدمی

پیغام خوشدلی که نمائید همدمی

با یکدیگر به شکر خداوند ذوالنعم

[...]

ماهرخا ابتدای فصل بهار است

وقت گل و استماع صورت هزار است

ای که گل سرخ پیش روی تو خار است

صفحه گیتی تمام نقش و نگار است

از بس کز باغ و راغ سبزه دمیده

[...]

چون به سعادت نمود ساقی فرخنده فال

ساغر عیش بهار به هر طرف مال مال

سلسله خرمی یافت ره اتصال

محول الحول داد زمانه را حسن حال

منشی ایام کرد طی سجل ملال

[...]

ای دل غمگین به حال خویش حیرانی چرا؟

با همه جمعیت خاطر پریشانی چرا؟

ز انقلاب عرصه امکان هراسانی چرا؟

همچو بوتیمار سر اندر گریبانی چرا؟

غافلی کاین دردهای بی‌دوا درمان تست

[...]