در عدم آئینه بودم روی یار خویش را

دادمی در جان و دل منزل نگار خویش را

خویش را کردم بصورت چون گدا، زان رو فزود

بختم از شاهان بمعنی اعتبار خویش را

در حریم یار نپسندم شود محرم رقیب

[...]

برناقه بند محمل ای ساربان خدا را

امشب به وادی دل و اصل نما تو ما را

این راه پر خطر را باید به سر دویدن

کی ناقه بود و محمل درویش بینوا را

قامت بتا برافراز تا عرشیان بگویند

[...]

صبح عطسه زد یار، با وفا

گشت مشک بو، عطسه صبا

خون ز عارضش بر زمین چکید

شد زمین بهشت از، گل و گیا

تا صبا کشید از رخش نقاب

[...]

ساقی رسان بر، ابروی مردان سلام ما

وانگه به نور باده برافروز جام ما

مستی ما ز نشئه شرب مدام نیست

ای ناچشیده لذت شرب مدام ما

تا هست نجم ثابت و سیار را مدار

[...]

برفت آن مه بی مهر از کنار امشب

کنم ز جان و تن و عمر خود کنار امشب

بدین امید که گیرم عنان مرکب او

پیاده رفتم و آن ماهرو سوار امشب

برفت یار و من اندر قفاش رخت حیوة

[...]

ای ز سر، تا به قدم ناز و عطیب

عضو عضو تو همه طیب طیب

این سخن با که توان گفت که ما

جز تو محبوب ندیدیم و حبیب

چند تازی فرس ای گرم عنان

[...]

در کاسه دو چشم بود خون دل شراب

وز آتش درون شده لخت جگر کباب

از فتنه های دوره آخر زمان ببین

ایران در اضطراب و جهانی در انقلاب

از خون عاشقان وطن گشت کوه و دشت

[...]

عطسه مشکبار زد صبح جهان چو رفت شب

لخلخه سای شد صبا باده مشکبو طلب

باده جام جم بکش تا خط جور دمبدم

زانکه تو، هم به جای جم منتجبی و منتخب

باغ بهشت شد عدن دشت بصورت ارم

[...]

زد صبح صادق سر از غیائب

چون روی یار از مشگین ذوائب

از شمس رویت شد مملو نور

حب المشارق ذیل المغارب

شمشیر خون ریز از کف بیفکن

[...]

ز روی، تا مه من زلف پر زتاب گرفت

هزار نکته روشن بر آفتاب گرفت

غراب شب بر زلف وی آشیان دارد

که صبح ناز سپید آن سیه غراب گرفت

شراب بیغش ساقی فزود مستی من

[...]

آنجا که هست بود تو باد بهار چیست؟

وآنجا که هست موی تو مشک تتار چیست؟

زلف و رخ تو معنی لیل و نهار ماست

با بودن تو گردش لیل و نهار چیست؟

باز آ و پا به دیده خونبار ما گذار

[...]

این جهان جای آرمیدن نیست

هیچ از او چاره جز رمیدن نیست

سخت دامی است مرغ دلها را

که از آن دامشان پریدن نیست

بر سرم هست سر بریدن خویش

[...]

تا نسیم صبح، بر جهان وزید

در چمن شکفت نوگل امید

شد غزال عدل در چمن چمان

گرگ هار ظلم از، رمه رمید

دست حق برون شد ز آستین

[...]

ماه من گر طرف کاکل بشکند

رونق بازار سنبل بشکند

گر نقاب وهم از، رخ افکند

قدر ماه و قیمت گل بشکند

در تغنی آن نگار گل عذار

[...]

چشم تو آهوی ختن پرورد

لعل لبت در عدن پرورد

عکس لب و روی تو لعل و عقیق

آن به بدخش این به یمن پرورد

سرو جوانا، به چمن چم چو من

[...]

نمی‌دانم چرا ساقی به کف ساغر نمی‌گیرد

سر آمد دور مشتاقان چرا، از سر نمی‌گیرد

رقیبان را نمی‌دانم چرا، از در نمی‌راند

غرض آن ماه‌عارض تا کی از جوهر نمی‌گیرد

تو را دامان عصمت گیرد آخر خون مشتاقان

[...]

ای رخت آئینه مظاهر معبود

وی سر کویت صفای کعبه مقصود

قلبه نمائیست کعبه از ره تحقیق

طاق دو ابروی تست قبله مسجود

آنکه کشد یوسف عزیز، به بازار

[...]

هر آنکه جامه جان در محبتی بدرید

به قد و قامت خود خلعت شرف ببرید

حسود ما همه خر مهره داشت ما همه در

ازو خرید به خروار و کس ز ما نخرید

چمان چو من بگذر، زان چمن که گرگ در اوست

[...]

ماه در، ابر بماند چو رخت جلوه نماید

غیر خورشید کسی حسن تو جانا نستاید

یار اگر غیر گشاید در تزویر ببندد

ور ببندد، ره انصاف بقدرت بگشاید

جر اثقال بود حسن تو، بی شبهه و دل را

[...]

گرچه بر پیر و جوان دادن جان شاق آمد

لیک عاشق به چنین مرحله مشتاق آمد

تو برون ز انفس و آفاقی ای نفس نفیس

کی دگر مثل تو در انفس و آفاق آمد

زهر در دست تو چون آب حیات ابد است

[...]