دلبر امروز کمربست و بقامت برخاست

مست از خانه برون رفت و قیامت برخاست

سرو ننشست دگر گرچه بگل ماند ز شرم

بتماشای تو ز آندم که بقامت برخاست

آنکه در سایه بالای تو بنشست بخاک

[...]

یار آمد و از جان و جهان بیخبرم کرد

برطلعت خود غیرت اهل نظرم کرد

زان طره که از دوش فرور ریخته تا ساق

هم زانوی غم در دل کوه و کمرم کرد

حاضر بکفم بهر نثارش دل و جان بود

[...]

دانم که زلف از چه خم اندر خم اوفتد

تا صید دل به بند غمت محکم اوفتد

جز آن دهان که در سخن آید به آشکار

بیرون ز قطره هیچ ندیدم یم اوفتد

چه جای کشته بر تو کند خون دل حلال

[...]

هزار دور از سپهر چو بگذرد گه شود

که تا یک آدم بدهر صفیعلی شه شود

چرا نه بینی که چون میان کل بشر

یکی بدین وزن و سنگ عیان بنا گه شود

ز سیصد و شصت شب شبی بود لیل قدر

[...]

ای حسین ابن علی از باطن پاکت مدد

و ز دم عشاق و جان مست سلاکت مدد

نیست قلب یار من آنسان که باید سوی من

بهر جذب قلب او از روح چالاکت مدد

خاکساری کوی عشق تست جای جن و انس

[...]

چشم تو می‌رود همی از خود و این دل از پیش

دل نرود گرش ز پی می‌برد از نگه ویش

دل بتطاول و تلف ماند فرو ز هر طرف

غمزه کشد دما دمش طره کشد پیاپیش

روزی از آن عقیق لب بوسه نمود دل طلب

[...]

عادت ابروی تست فته در انداختن

آفت عالم شدن تیغ به قهر آختن

زلف ترا شیوه است دل به بر آویختن

روی ترا در خور است دیدن و جان باختن

یکتنه خال تُراست شکوت غارتگری

[...]

امروز نیامد به من از دوست بریدی

ناورد از آن لعل دلاویز نویدی

هر روز پیامش سوی رندان سحر خیز

پس زودتر از قافله صبح رسیدی

ای پیک صباگو بوی از خاک نشینان

[...]

تو اگر کناره از ما ز ره مجاز کردی

برصا کشیم نازت چو تو خوبه ناز کردی

سوی عاشقان مفتون نبرد شهی شبیخون

تو بما ز چشم میگون همه ترکتاز کردی

تو بس ار چه خوبروئی همه دم بهانه جوئی

[...]

عدد صدراعظم ار خواهی

هست بی‌شک هزار و سیصد و پنج

نود و یک پس از هزار و دویست

عدد نام اوست در فرهنج

صدراعظم شد اندرین تاریخ

[...]

ز لفظ اتحاد ار نکته دانی‌است

شهود حق واحد خوش بیانی‌است

همان واحد که بر کل است معبود

ز کل یکتا و کل بر اوست موجود

به او گر متحد باشند اشیاء

[...]

ز باطل گر بپرسی جز عدم نیست

عدم را هیچ وصفی در قلم نیست

همه حق است و حق عین وجود است

جز او نبود که در غیب و شهود است

عدم باشد جز او یعنی که باطل

[...]

رقیقه چیست نیکودان لطیفه

که فهم آن تو را باشد وظیفه

بود آن واسطه ما بین شیئین

نباشد جز لطیفه ربط ما بین

بمانند مدد کز حق بود وصل

[...]

مریدی خواست از پیری اجازت

که در کوهی کشد چندی ریاضت

در آن مغازه روی دید ماری

گرفت او را بدست از اختیاری

گزیدش مار و بردندش به تدبیر

[...]

ز آثارت سرائر گر یقین است

ترا در باطن اکوان دفین است

سرائر چیست باطنهای اکوان

که شد تعبیر بر اسماء یزدان

خود این اکوان بظاهر چون مرا یاست

[...]

و گر بینی احد در کثرت اول

شهود مجمل است آن در مفصل

که در هر ذره بینی آفتابی

نهان دریای وحدت در حبابی

در این رؤیت خدا بین در اموری

[...]

تو عبدالقابض آنرا دان زحالش

که گیرد حق بخود قلب و خیالش

بگرداند دگر مانند رایض

و را بر نفس خویش و غیر قابض

پس او چیزی که دور است از فرایض

[...]

میان بندگان عبدالحکم را

بدان حاکم بحکم الله شیم را

بحکم از حق بود بر خلق مأمور

زریب وظن و اوهام و ریا دور

نه تنها حکم او در امر شرعست

[...]

نمایم واقف از عبدالجلیلت

که هست او در جلالتها دلیلت

حق او را ساخت مرآت کمالش

که باشد مظهر وصف جلالش

جلال حق چو او در ما سوا دید

[...]

بود عبدالوکیل آنکس ز اطیاب

که بیند حق بصورتهای اسباب

بود او فاعل اندر کل افعال

محول دست تقدیرش در احوال

امورات جهانرا خلق محجوب

[...]