کیست آن شهزاده روح پاک تو

درک آن بالاتر از ادراک تو

روح را خواهی اگر اصل و نسب

از قل الروح من امر ربه طلب

هان و هان بنگر که سلطان الست

[...]

گفت دارم طالعی ای ارسلان

نه ز خود بل از خداوند جهان

گه زنم گر دست بر خاک اینچنین

دست من گوهر برآرد از زمین

دست برد و مشت خاکی بر گرفت

[...]

ای باد صبا کاش رسانی خبر ما

گاهی به سوی ماه نهان از نظر ما

فریاد که مردیم به جایی که از آنجا

هرگز نرسد جانب یاران خبر ما

ما را بکش از غمزه خونریز و میندیش

[...]

ای دل اگر این یار دمی یار تو باشد

شاهنشهی هردو جهان عار تو باشد

یکدل نشنیدیم که مفتون تو نبود

یک سینه ندیدیم که بی خار تو باشد

روزی بشمارد گرت از خیل غلامان

[...]

دانی که یار حاجت ما کی روا کند

چون تیغ را به گردن ما آشنا کند

دی داد پیر میکده فتوی که لازم است

بی عشق هرکه کرده نمازی قضا کند

ای پیک کوی یار به صیاد ما بگوی

[...]

از راه وفا گاه ز ما یاد توان کرد

گاهی به نگاهی دل ما شاد توان کرد

صید دل من لایق تیغ تو اگر نیست

از بهر خدا آخرش آزاد توان کرد

عالم مگر از ناله به رحم آورم ای دل

[...]

به این امید دادم جان، که روزی بلکه یار آید

که جان بهر نثار راهش آن روزم به کار آید

مکن از گریه ی شام و سحر منع من ای همدم

که اشک از چشم من در هجر او بی اختیار آید

شراب ارغوانی نوش وانگه هرچه خواهی کن

[...]

ترسم نشده غوره، انگور خزان آید

یا می نشده انگور ماه رمضان آید

زاهد که کند منعم از رفتن میخانه

با ساده رخی هر شب آنجا به نهان آید

گر اشک روانم نیست زآن است که می ترسم

[...]

جز شیشهٔ دل که من شکستم

از عشق بگو چه طرف بستم

دی با دو سه رند لاابالی

در میکده پای خم نشستم

جامی دو ز باده در کشیدم

[...]

ای بر کفت تیغ جفا از قتل ما پروا مکن

بگذشته ایم از خون خویش اندیشه از فردا مکن

آسوده در مهد لحد خوابیده اند این مردگان

بگذارشان در خواب خوش آن لعل را گویا مکن

نه جان نه سر، نه دین، نه دل ماند از برای عاشقان

[...]

ای کوکب امید شبی کاش برآیی

ای شام الم کاش که روزی به سرآیی

گفتی که شب مرگ بیایم به بر تو

امشب شب مرگ است گر امروز بیایی

چون گوش به فریاد من آن ماه ندارد

[...]

ای ز وجود تو وجود همه

پرتوی از بود تو بود همه

نیست کن و هست کن هست و نیست

غیر تو و صنع تو موجود نیست

صفحه خضرا ز تو آراسته

[...]

زن خوب فرمان بر پارسا

کند مرد درویش را پادشا

برو پنج نوبت بزن بر درت

چو یاری موافق بود در برت

همه روز اگر غم خوری غم مدار

[...]

الا تا به غفلت نخسبی که نوم

حرام است بر چشم سالار قوم

نیاید به نزدیک دانا پسند

شبان خفته و گرگ در گوسفند

حرام است بر پادشه خواب خوش

[...]

منه دل بر جهان کاین یار ناکس

وفاداری نخواهد کرد با کس

چه بخشد مر تو را این سفله ایام

که از تو باز بستانند سرانجام

ببین قارون چه دید از گنج دنیا

[...]

کای دریغا مرغ خوش آواز من

ای دریغا همدم و هم راز من

ای دریغا مرغ خوش الحان من

راح روح و روضه رضوان من

ای دریغا مرغ گریزان یافتم

[...]

فغان کاین ستمکار گوژپشت

یکی را نپرورد کاخر نکشت

سر سروران رو به خاک اندر است

تن پاکشان در مغاک اندر است

از آن خسروان خوار و فرسوده بین

[...]