عقل از عقیله خیزد، عشق از جنون و سودا

یا رب، چه چاره سازم این درد را مداوا؟

عقلست در تفکر، عشقست در تحیر

این عقل در تدبر، این عشق در علالا

عقلست در تکلف، عشقست در تالف

[...]

مست از شراب عشق کن این عقل دوراندیش را

از تو گدایی میکند، خیری بده درویش را

ای نور ایمان روی تو، وی جمله احسان خوی تو

ای کعبه جان کوی تو، خیری بده درویش را

دست و دلی دارم تهی و ز نار غم خواهم بهی

[...]

ای چشم تو در شوخی سرفتنه دوران‌ها

خط خوش و رخسارت رشک گل و ریحان‌ها

از نرگس مخمورت وز زلف پریشانت

سرمست صفا دل‌ها، آغشته غم جان‌ها

گفتم که: نکو دانم وصف دهنت، گفتا:

[...]

بیادت زنده ام، اینست مشرب

مدامت بنده ام، اینست مذهب

جمال جان فزایت را بشادی

همه امید می داریم، یا رب

چو پیدا گشت اسرار «اناالحق »

[...]

در شرح آن جمال بیان‌ها ز حد گذشت

در حسن یار حیرت جان‌ها ز حد گذشت

در نقطه دهان تو، کان سر نازکست

کس را نشد یقین و گمان‌ها ز حد گذشت

نادیده یار را، به تصور حکایتی

[...]

با عشق ز تسبیح و مصلا نتوان گفت

جز باده گل رنگ مصفا نتوان گفت

آنجا که کند عشق خداغارت دلها

جز ذکر تقدس و تعالا نتوان گفت

ای جان،خبرت نیست ز عالی بحقیقت

[...]

شوری از شیوه شیرین تو پیدا آمد

آدم از خلوت عزت بتماشا آمد

لمعه ای از رخ زیبای تو بر عالم زد

این همه نور یقین ظاهر و پیدا آمد

قصه عشق تو گفتند گروهی با هم

[...]

بیمن دولت محبوب عاقبت محمود

در فسانه ببست و سر قرابه گشود

شراب ناب خداوند ذوالجلال کریم

هزار عقل ربود و هزار جان افزود

حدیث نو بشنو،جلوه های نو می بین

[...]

با ما سخن از خرقه و سجاده مگویید

از ما بجز از شیوه مستانه مجویید

در کعبه بهر چار جهت رو بهم آرند

در دایره وحدت حق روی برویید

گر خاصه عشقید بجز عشق مدانید

[...]

از پیر مغان گر خبری هست بگویید

از باده اگر ما حضری هست بگویید

تا چند ملامت که خطیرست ره عشق؟

گر تیر قضا را سپری هست بگویید

پران ز پر عشق شد این جان بلا دوست

[...]

خوش وقت من، که آینه کردار روشنم

مرآت راست گویم و شانه نمی زنم

آیینه چون نمود مرا آن چنان که هست

آیین نه این بود که من آیینه بشکنم

در فهم رمز قصه مستان ذوالجلال

[...]

چه گویم؟ ای مسلمانان، چه گویم؟

در این میدان که سرگردان چو گویم

روان محزون و دل مجروح و تن زار

چو مویم اندرین ره، چون نمویم؟

زجوی تن ببحر جان رسیدم

[...]

دل شوریده را تمنا تو

در سرم مایهای سودا تو

صورت کون چون معماییست

کاشف سر این معما تو

در تماشای صورت و معنی

[...]

در خاکدان مباش، که خوار جهان شوی

در روح سیر کن، که جهان در جهان شوی

در خاکدان دهر ممان، ای اسیر خاک

آن به بود که طایر عرش آشیان شوی

پنجاه ساله طاعت خود را قضا کنی

[...]

هر کرا قصد حریم کبریاست

دشمنش در راه دین کبر و ریاست

گربه باشد هرکه دارد این صفت

سگ به ازوی،پیش اهل معرفت

حب دنیا مظهر وصف ریاست

[...]