بعزم سفر شاه جمشید فر

بر افراخت رایت بخورشید بر

بهر سو که روی آورد رایتش

قوی پشت باد او بفتح و ظفر

شنیدم ز گفتار کار آگهی

[...]

ای سپهر بیوفا با ما جفا تا کی کنی

با گروه پر جفا آخر وفا تا کی کنی

چشم ما را از غبار آستان سفلگان

تا چه مدت سرمه سازی توتیا تا کی کنی

گر شدی بیگانه با من دست از کارم بدار

[...]

ای نسیم صبحدم بگذر بخاک درگهی

کز غبارش چشم جان گشتست نورانی مرا

درگه آنکس که تصدیقش کند قاضی عقل

گر کند دعوی که میزیبد جهانبانی مرا

آصف ثانی علاء ملک و دین کز احتشام

[...]

یکچند روز من ز سیهکاری فلک

بودی چنانکه فرق نمیکردمش ز شب

و اکنون چنان شدست که در چشم من چو روز

کافور فام گشت شب عنبرین سلب

بر رغم روزگار بتوفیق کردگار

[...]

اتفاقم شب دوشین بوثاقی افتاد

کاندرو بود حریفی صنمی حور نژاد

من و او بر صفت وامق و عذرا با هم

کرده از اول شب خلوت و عشرت بنیاد

ناگه آن چارده شب ماه بتم را در سر

[...]

ایدل چه میکنم وطنی را که اندرو

هر دم هزار غصه ز هر سو بمن رسد

در تیه آرزو دهن آز بسته ام

نگشایم ار بمن همه سلوی و من رسد

دنیا کرای آن نکند کز برای آن

[...]

بوستان گل فضل و گل بستان هنر

سیف دین ای ز وجود تو هنرها موجود

بکر فکرت دل صاحبنظران برباید

چون زکتم عدم آید سوی صحرای وجود

مهر رایت چو بر اقلیم هنر سایه فکند

[...]

ای شهنشاه بختیار که هست

در همه کار دولتت یاور

هرکجا رایت تو روی آرد

نصرت ایزدش بود رهبر

شهریاران نهند بهر شرف

[...]

ایدل ازینجهان دلازار در گذر

وز تنگنای گنبد دوار در گذر

کار جهان نه لایق اهل بصیرتست

فرزانه وار از سر اینکار در گذر

در بحر غم ز حرص چو غواص شوخ چشم

[...]

علاء دولت و دین آن وزیر شاه نشان

که میدهد دل و دستش چو بحر و کان گوهر

اگر ز بحر کف او سحاب رشحه برد

کند چو قطره پراکنده در جهان گوهر

بخواند ابن یمین را و گفت ساخته اند

[...]

که میبرد سخنی از زبان ابن یمین

بدانجناب که اقبال زیبدش فراش

خجسته در گه شاهنشه زمین و زمان

که هست بر در او شاه انجم از او باش

ستوده خسرو افاق تاج دولت و دین

[...]

مدتی گردون دونم خسته و آزرده داشت

از فراق افضل آفاق و یار اشتیاق

آفتاب ملک و ملت آنکه تا باشد جهان

جفت او ننشیند اندر سایه این سبز طاق

فخر آل مصطفی سید علاء الملک آنک

[...]

ای شهنشاهی که هر جا در جهان آزاده ایست

از میان جان و دل شد بنده احسان تو

بسکه با خلقان عالم همتت اکرام کرد

گشت تاریخ مکارم در جهان دوران تو

عرضه دارد کمترین بندگان ابن یمین

[...]

ای نسیمی ز لبت معجزه روح‌الله

صفت حسن تو گردان چو زبان در افواه

یوسف حسنی و این طرفه که در موکب تو

چون سلیمان بود از لشکر جان خیل و سپاه

به لطافت خط چون خضروَشَت کمتر نیست

[...]

گفتم دلا توئیکه همه عمر بوده ئی

بر مطلب و مقاصد خود کامران شده

رای تو در تفحص اسرار کاینات

بگذشته از مکان زبر لامکان شده

هنگام نظم گوهر شهوار خاطرت

[...]

ای زده صد طعنه شمع روی تو بر مشعله

آتش افتاده ز تاب عارضت در مشعله

تا نمییابد فلک پروانه از شمع رخت

بر نمیافروزد از خورشید خاور مشعله

از فروغ شمع رویت بزم میگیرد صفا

[...]

نگار ما هر خم چون گره زند بر موی

دل هزار در آرد بعقده هر موی

ز روی لطف چو نیلوفرست بر سر آب

فراز عارض آنسرو یاسمنبر موی

بغیر زلف و رخ همچو سنبل و گل او

[...]