... تا برگ هستیم بتمامی نخورد دست

نگرفت باز چون ملخ از کشت زار پای

با آتش هوای تو چون باد تر نگشت ...

... جان می دهم به دوست از این مور تنگدل

پای ملخ به نزد سلیمان که می برد

پیغام ذره ای که به خورشید قایم است ...

... نظر از جان دل خسته من بازمگیر

گر فزونند محبان تو از مور و ملخ

آتش هفت سقر لاشی و معدوم شود ...

... چون فرشته نه چاشت خورد نه شام

همچو مور و ملخ ز هر طرفی

دام و دد گرد او کشیده صفی ...

... شمار گوسفندش از بز و میش

در آن وادی شد از مور و ملخ بیش

پسر بیرون ز یوسف یازده داشت ...

... نی نی که من چو مورم و این نظم خشک من

پای ملخ چه پیش سلیمان فرستمش

این بس که در فزونی جاه و جمال او ...

... به خاک مار فتاده بسان بسته طناب

گذشته چون ملخ از پشت هر طرف زانو

هر آنکه بوده بهم دست سای همچو ذباب

چو دیده شعله به رنگ پر ملخ جسته

درو بسان ملخ کرده خویش را پر تاب

درون حلقه چشم اشک بسته چون عینک ...

... چو مور لنگ کشیدم بخدمتش دل وجان

بخنده گفت چه حاصلشود ز پای ملخ

چو مؤمنان همه اخوان یکدیگر باشند ...

... از آن نواله فیض بصد بینوا رسید

انس و پری چو مور و ملخ جوش میزنند

بر خوان او همین که صدای صلا رسید ...

... باز محل شد که به جان بشنوند

مور و ملخ حکم سلیمان عشق

باز ز معزولی عقل و خرد ...

... ای قدر قضا قدرت گردون مقدار

پشه و مور و ملخ فی المثل ار عظم شوند

همه پیل افکن و اژدر در و سیمرغ شکار ...

... سپه برد بهر بوم که تازد ز قفا

لشگر برف چو مور و ملخ آید به کمک

دمه سر کرده به یک سردمه بگریزاند ...

... تحفه ما و تو بس گوهر نظم متین

زان که ز پای ملخ تحفه روان ساختن

نزد سلیمان رواست در نظر خورده بین

... تنک و سست همچو بال مگس

خشک و کجواج همچو پای ملخ

زنخ سرد زرد بی مویش ...

... دومش از آن ارمیاع ست که در آن خرابی بیت المقدس و فرود مردمان به مصر آمده است سومش از آن حزقیال است که در آن احکام طبیعت و افلاک برمز و نیز از اخبار یأجوج و مأجوج آمده است

و چهارم قسمتش که خود دوازده سفر است عبارت است از بیم دادن بر زلزله ها و ملخ و جز آن ها و اشارتی به موعود و رستاخیز و پیامبری یونسع و بلع وی بوسیله ی ماهی و توبه ی او و پیامبری زکریاع و بشارت آوردن خضرع

بخش چهارم از آن کتاب که خود یازده سفر است به تاریخ نسب اسباط و جز آن ها اختصاص دارد دومش یکصد و پنجاه مزمار داود است که همگی این مزامیر دعا و درخواست است ...

... آنچه را رهبر قوم تو خواهد بگذار نه آنچه را خداوند خواهد دری را که بستنش را بر تو عیب دانند مگشای تیری را که ردش را نتوانی مینداز

از بخشش اندک شرم مدار چه امتناع از آن نیز اندک تر است از آن کسان مباش که شیطان را آشکارا لعن همی کنند و پنهانی دوست اویند هیچ کنیزکی را روز خریداریش مستای چون ملخ باش که هر چه یابد خورد و هر چه یابدش خوردش

نه آن قدر نرم باش که بفشارندت و نه آنقدر سخت باش که بشکنندت لطف حسود ترا جز وحشت از وی نیفزاید زهر را با تکیه به پادزهری که داری منوش ...

حاصل سوختگان در ره برق خطر است

لشکری آفتش از مور و ملخ بیشتر است

مگذران نوبت ما ساقی اگر شیفته ایم ...

... چمنی را که برو باد عتاب تو وزید

اره چون پای ملخ بردمد از شاخ چنار

سر هرکس که نشد در راه اخلاص تو خاک ...

... شپش افتاده در انبار کنجد

ملخ ره می برد زان جسته جسته

که حرص مزرع او را پای بسته ...

... دل شکسته ما را به لطف خود بپذیر

نظر به مورچه پای ملخ محقر نیست

ببر ز خویش اگر جنت آرزو داری ...