... در چنان عیدی کسی یاد آورد نوروز را

دوش می آمد سوار از دور و من نزدیک بود

کز سرشادی ببوسم پای اسب بوز را ...

... توفان و نوح بیدل و منصور و دار مست

چندین پیاده بنگر و چندین سوار بین

گاهی پیاده بیدل و گاهی سوار مست

معشوق پردگی و خر پرده دار و باز ...

به وقت گل پی معشوق و باده باید رفت

سوار عیش تراند پیاده باید رفت

چمن بسان بهشتی گشاده روی طرب ...

دیگر مرا به ضربت شمشیر غم بزد

فریاد ازین سوار که صید حرم بزد

عزلت گزیده بودم و کاری گرفته پیش ...

... اگر آن چشم کمان کش به کمین برخیزد

ای بسا خانه که بر اسب شود تنگ و سوار

تا سواری چو تو از خانه زین برخیزد

چشم و رخسار پریوش که تو داری امروز ...

... ماه بر زمینش نهاده رخ

چون بر اسب خوبی سوار شد

وانکه دید روی نگار من ...

... ایست مکن چو قافله روی در آنطرف کند

آن عربی سوار ما گر طلبد شکار ما

تن بر تیر و شست او دیده و جان هدف کند ...

... نظر به صورت ایشان ز روی معنی کن

که پشت لشکر معنی چنین سوارانند

تو در پلاس سیه شان نظر مکن به خطا ...

... هم بکند چاره او اوحدی

چون شب رندی و سواری بود

... بر گرد زمین این چه سپاهست بجویید

در گرد زمان آن چه سوارست ببینید

ما میوه شیرین درخت دو جهانیم ...

... آشتی گر می توان کردن مکن جنگ ای پسر

هر سواری زان لب شیرین شکاری می کند

اسب بخت ما دریغ ار نیستی بنگ ای پسر ...

... در ناله و نفیر و فغان اوفتاد باز

او می رود سوار و سراسیمه در پیش

دل می رود پیاده ازان اوفتاد باز ...

... روز مصاف یک تنه این همه قلب و میمنه

گاه پیاده رد کنم گاه سوار بشکنم

من ز کنار در کمین تا چو مخالفی به کین ...

... ولی تعلق خاطر نمی هلد که نشینم

سوار گشتم و گفتم ز دست او ببرم جان

کمند عشق بیفگند و درکشید ز زینم ...

دلها بربودند و برفتند سواران

ما پای به گل در شده زین اشک چو باران ...

... ما دیده به راه و همه شب روز شماران

بر کشتنم ار شاه سواری بفرستد

با شاه بگویید که کشتند سواران

اندیشه باران نکند غرقه دریا ...

درین لشکر که می بینی سواری نیست غیر از تو

کسی دیگر درین عالم به کاری نیست غیر از تو ...

... چیست این نقش گونه گون ار نیست

نقشبندی سوار در پرده

از پس پرده جمله حیرانند ...

... زان همه دل که تو بر یک دگر انداخته ای

آن سواری تو که در غارت دل صد نوبت

رخت جان برده و بارم ز خر انداخته ای ...

... که دور افتد از وصل پیوسته ای

سواران چابک سرد گردمی

بسازند با پای آهسته ای ...

... اوحدی گر به قبولی برسیدی ز لبش

زود بر مرکب اقبال سوارم کردی