... زدند آتش کریمان را به خرمن

ولی زآنجا که در این راه باریک

بود روز ستم کوتاه و تاریک ...

... به خاک رودبار آمد شبانگاه

وز آنجا سوی ششتر شد ز بیراه

شبیخون زد به لشکرگاه قیصر ...

... درون گلشن ایران بکارند

سراهای کهن از نو طرازند

همه ویرانه ها آباد سازند ...

... کوره مبرز خان کرده خراب

راه تنبوشه مبرز شده سد

صد مقنی نتوان کردن رد ...

... تیره کردند روز بر دشمن

بسته شد باب صلح و راه سخن

پهلوان در طلیعه لشگر ...

... مغز اگر در کدوی من بودی

کی تنم راه جنگ پیمودی

سر بی مغز ساز جنگ کند ...

... تا بکی آب برکشم از چاه

جست باید بسوی دریا راه

بیشک این مرغ را بخانه دل ...

... بیشک از چینه دان و قلب و جگر

راه دارد بسوی معدن زر

گنجها را بگنجخانه نهد ...

... تا نیندازدت طمع دربند

تا نیفتی چو غافلان در راه

بهوای هریسه اندر چاه ...

... مرا ای خداوند دیهیم و گاه

چنان دان که هستم کم از خاک راه

بفرسا تنم با پی پاک خویش ...

... با پادشهان چین و خوارزم

در راه تو گشته تیر رستم

در چشم سپند یار مدغم ...

... چشم تو ز شوق تارک شاه

نغنود و همیشه بود در راه

جزعت ز جزع گهر نشان بود ...

... در کاخ سعادت شه نو

ای تاج کیان براه باریک

در شام سیاه و روز تاریک ...

... کاین صاحب کاردان دانا

از راه وفا و حق پرستی

پرداخت بکار شه دو دستی ...

... چشمه ای یافتند ز آب گوارا

راه آن چشمه در مغاکی بود

دره ژرف هولناکی بود ...

... خواستند از نشیب شد بفراز

راه پرپیچ بود و درهم و سخت

نه گیاه و نه سبزه و نه درخت ...

... می شدی نرم کار و آهسته

همه جا داشتی بخوبی راه

نشدی دستت از طلب کوتاه ...

شاعری گفت که در راه حجاز

بودم از شوق حرم در تک و تاز ...

... بگفتش هلا زود پیمان نویس

که با هم نجوییم راه دویی

نرانیم گفت از منی و تویی ...

... نشستند و پیمان به بستند سخت

که در خاک ایران سپارند راه

به روز سپید و به شام سیاه ...

... رود سر به دار و شود تن به چاه

سپاه دگر شد ز راه ارس

به گلزار تبریز چون خار و خس ...

... دارم سخن کنایه مانند صریح

تسبیح ز من بگیر و از راه وفا

بر کوچه بود فرق شما با تسبیح

ز راه کرم ای نسیم سحرگه

سوی پارسا گرد بگذر از این ره ...

... آتش آذربرزین که همی سوخت بحود

چوبدستی که بدان کور برفتی در راه

سرو کشمر که چو بیخش بدل خاک نشاند ...

باری اندر دین چو من حیران شدم

درهمه راه و رهی پویان شدم

اهل حق را بود پیرو مرشدی ...

... از نبی بگرفت خاتمش را باج

بسته خواهد شد راه حج بر حاج

ثبت طومار است حکم مجبوری ...

... اهل حق را درین دوازده ماه

ده و دو خدمت است بی اکراه

هر که در راه حق نیاز برد

رو بدرگاه کارساز برد ...

... دهمین خدمت تو قربان است

دادن جان براه جانان است

اهل حق را سزد که در همه سال ...

... چون درختت فزون ثمر بیش است

هر که در راه حق نیاز دهد

حق مر او را علاوه باز دهد ...

... بسوی حق در گشاده تست

خضر راه تو اوست در ظلمات

وز کف او بنوش آب حیات ...

... میهمان چون درآید از درگاه

باش در پیش او چو خاک براه

با جبین گشاده اش بپذیر ...

... نه چو گلبن که راز گل زو فاش

دست در کاردار و دیده براه

مفکن جز بروی دوست نگاه

نظرت سوی راه حق باشد

تا تنت در پناه حق باشد ...

... وآنگهی پنجشاهی از زر خویش

کن براهش نثار ای درویش

لیک سید چو خارج از ره شد ...

غسل روزه حقیقت این است

راه دین و طریقت این است

که بگویی زصدق دل یکبار ...

هژیر و نغز و خوش ای باد نوبهار بوز

که دیرگاه به راه تو مانده چشم دختر رز

پرند سبز به گلبن بپوش تا ما نیز ...