گنجور

 
ادیب الممالک

هژیر و نَغز و خوش ای بادِ نوبهار بِوَز

که دیرگاه به راهِ تو مانده چشمِ دخترِ رَز

پرندِ سبز به گلبن بپوش تا ما نیز

ز یادگار خزان برکنیم جامهٔ خز

بیا که رایت کیخسرو بهار رسید

گذشت نوبت افراسیاب و گرسیوز