... که در دم عالمی را ساخت نابود

نه دم گردش که دور آسمان بود

که چندین خان و مانها را بفرسود ...

... ندید از نامداران هیچ کس را

به گردش از سپهداران لشکر

ببیکن بود و هنونت ظفر ور ...

... تو گویی عشق کرده جگ اسمید

به گردش گشت آتش همچو گرداب

شفق را هاله بر خود ساخت مهتاب ...

... در هر نگه چشم تو صد گونه شرابست

هم گردش چشم تو مگر با خودش آرد

آن مست که از گردش چشم تو خرابست

بیدار کجا گردد از آشوب قیامت ...

... نفس کلی و عقل اول را

گردش آسیا زجوی من است

عشق مشاطه است حسنم را ...

... سلامت در سلامت باشد او را

که روزی گردش روزی سلامت

ندانم تا چه مستی ها کند فیض ...

... بر دوزخ آن گشاد دری بست میکند

آزاری ارچه میرسد از گردش سپهر

لیکن تلافی چو دلی خست میکند ...

... کوه صبر پردلان را بر کند

گردش چشم خوش شهلای حسن

جان اهل دل ز تن بیرون کشد ...

... باز می بینم دلمرا دود دارد اندکی

میشود لیلم نهار از گردش لیل و نهار

چرخ گردون روی در بهبود دارد اندکی ...

... به جز حدیث شما بر زبان فیض مباد

همیشه تا که بود گردش مسا و صباح

... شمس و قمر نجوم و ملایک سما و ارض

از مهرشان بود همه را گردش رحا

هرگه بلا و داهیه‏ ای رونهد به تو ...

ای واقف گردش ستاره

در گریه ی من فکن نظاره ...

... که راز دل زتو خواهد شد آشکار مرا

مرا ز گردش چشم تو حال می گردد

به گردش مه و مهر فلک چه کار مرا

ز نارسایی اقبالم ای فلک خوش باش ...

تلخ کامی های ما از گردش ایام نیست

اندر آن کشور که ماییم آسمان را نام نیست ...

... یا چنین تمکین بما تقصیر در یاری نکرد

دیدمش در خواب و گردیدم به گردش تا سحر

کرد خواب آخر به من کاری که بیداری نکرد ...

... مستیم خمخانه خالی کرد و شورش برنخاست

گردش چشمی مگر جام شراب من شود

با دل بی عشق اگر فیاض از دنیا روم ...

تا قیامت خویشتن را از خرد بیگانه دید

گردش چشمی که امشب زاهد از پیمانه دید

تا ابد از ذوق مستی یاد هشیاری نکرد ...

... چو شبنم بستر از برگ گل و یک لحظه وا افتم

برای من کند مه گردش و نه آسمان جنبش

فلک از سر درآید من اگر یک دم ز پا افتم ...

... قدم ننهاده ام از خود برون در دشت پیمایی

درین گردش گهی غربت شوم گاهی وطن گردم

وطن گردم چو خود را یک نفس بی خویشتن بینم ...

... مغیلان بهر راحت بهتر از بستر نمی دانم

مسبب کاردار و گردش ایام اسبابست

رخ آیینه را ممنون خاکستر نمی دانم ...