... که به جوش اندرآمد فلک از عقار مستان

بده آن قرار جان را گل و لاله زار جان را

ز نبات و قند پر کن دهن و کنار مستان ...

... به می خوشی که هستت ببر اختیار مستان

چو شراب لاله رنگت به دماغ ها برآید

گل سرخ شرم دارد ز رخ و عذار مستان ...

... تو ز سود بی نیازی بده و خسارتی کن

رخ همچو زعفران را چو گل و چو لاله گردان

سه چهار قطره خون را دل بابشارتی کن ...

... لرزه برگ ز باد و دلم از خوب ختن

تاب رخسار گل و لاله خبر می دهدم

که چراغی است نهان گشته در این زیر لگن ...

... سر گران گشته از آن باده بی ساغر من

زعفران کشته بدین لاله بررسته من

زخم بر تار تو اندرخور خود چون رانم ...

... هیچ دیدی تو صفی چون صف اشکسته من

لاله زار و چمن ار چه که همه ملک وی است

هوس و رغبت او بین تو به گلدسته من ...

... جان به بوسه نرسد مست شد از بوی دهن

تاب رخسار گل و لاله خبر می دهدم

که چراغی است نهان گشته در این زیر لگن ...

هر کجا که پا نهی ای جان من

بردمد لاله و بنفشه و یاسمن

پاره گل برکنی بر وی دمی ...

... آتش به امر یزدان گردد به پیش مردان

لاله و گل و شکوفه ریحان و بید و سوسن

مؤمن فسون بداند بر آتشش بخواند ...

... اشکسته می شوم نگهم دار ای معین

هر لحظه لاله گوید با گل که ای عجب

نرگس چه خیره می نگرد سوی یاسمین ...

... آن می گلگون سوی گلشن کشان

تا بگزد لاله رخ یاسمین

راح نما روح مرا تا که روح ...

... بی پا و بی سر می دود چون دل به گرد کوی او

ای روی ما چون زعفران از عشق لاله ستان او

ای دل فرورفته به سر چون شانه در گیسوی او ...

... مرا گوید چرا زاری ز ذوق آن شکرباری

مرا گوید چرا زردی ز لاله ستان روی او

مرا هر دم برانگیزی به سوی شمس تبریزی ...

... زهی عشقی که دارد بر کفی خاک

که گاهش گل کند گه لاله زار او

کند با او به هر دم یک صفت یار ...

... وگر روی از اجل شد زعفرانی

مقیم لاله زار و ارغوان شو

وگر درهای راحت بر تو بستند ...

... بر چهره شام عنبری رو

شد شیشه زرد همچو لاله

زان باده لعل احمری رو ...

ای رونق نوبهار برگو

وی شادی لاله زار برگو

بی غصه می فروش می نوش ...

... چون ز شورستان تن رفتی سوی بستان جان

جز گل و ریحان و لاله و چشمه های آب کو

چون هزاران حسن دیدی کان نبد از کالبد ...

... آخر چه گوهری و چه بوده ست کان تو

دلاله عشق بود و مرا سوی تو کشید

اول غلام عشقم و آن گاه آن تو ...

... گفتم مها دو ابر تر درفشان تو

از خون به زعفران دلم دید لاله زار

گفتم که گلرخا همه نقش و نشان تو ...

... اه که چه سوز افکند در دل گل نار تو

دود دل لاله ها ز آتش جان رنگ تو

پشت بنفشه به خم از کشش بار تو ...

... شنو از صحن بام ها که سلام علیکم

چو بخندد نهال ها ز ریاحین و لاله ها

شنو از مرغ ناله ها که سلام علیکم ...

... مال یتیمان بمخور دست به فریاد مده

ای صنم خفته ستان در چمن و لاله ستان

باده ز مستان مستان در کف آحاد مده ...