... مرو نیز چندانک رانی به راه

که اسبت زند خویش بر اسب شاه

زیان داردش خاصه دلخسته را ...

... سخن راند از روزگاری دگر

چنان ران که باشد سر اسب شاه

مقابل به زین تو ای نیکخواه ...

... دگر آنک در موکب شهریار

مشو هیچ بر اسب بدخو سوار

چو در آب راند وگر در خلاب

مران بر عقب اسب خود برشتاب

خردمند هم در کشد دامنش ...

... به ملک و به مال و به خان و به مان

خطرهای دیگر به اسباب ها

کزان بر ضمیر اوفتد تاب ها ...

... اگر پادشا دوست دارد و لیک

لباس گرانمایه و اسب نیک

برآورده ایوان و کاخ و رواق ...

... از پشت رقیب تو کشم تسمه چندین

تا گنجفه اسب تو از پته نباشد

چون موی شد از فکر میانت تن خسرو ...

... صحبت دیرینه وه کز دل چسبان بیرون رود

بانگ پای اسب آیدازدرم یارب گهی

کز سیه بخت من این خواب گران بیرون رود ...

... آواز ارغنون ندهد ذوقم آن چنان

کاواز پای اسب تو ناگاه بشنوم

دل پاره های خون فگند همچو برگ گل ...

... دوش می آمد سوار از دور و من نزدیک بود

کز سرشادی ببوسم پای اسب بوز را

مدعی را دل ببرد از چشم مست شیرگیر ...

رخش روابود ار اسب دلبری تازد

که گوی سیم به چوگان مشک می بازد ...

... اگر آن چشم کمان کش به کمین برخیزد

ای بسا خانه که بر اسب شود تنگ و سوار

تا سواری چو تو از خانه زین برخیزد ...

... ماه بر زمینش نهاده رخ

چون بر اسب خوبی سوار شد

وانکه دید روی نگار من ...

... ز آشنایان همچو فرزین بگذری

با غریبان اسب لطفت زین بود

چون به بخت اوحدی آید سخن ...

... هر سواری زان لب شیرین شکاری می کند

اسب بخت ما دریغ ار نیستی بنگ ای پسر

با جفا دیگر چرا تنگ اندر آوردی عنان ...

... تنگ شکر چه می کنی لعل خموش او نگر

شیوه کنان چو بگذرد بر سر اسب گوی زن

تندی مرکبش ببین گرمی و جوش او نگر ...

... ز بهر شکاردل خستگان

بر اسب بلا بسته ای زین عشق

کسی با خیالت نخسبد دمی ...

... بر ثوابت جزع ایشان را ستم

از کواکب اسب ایشان را ستام

کوچ ایشان رحلت صیف و شتا ...

... وز چشم عرب لعل تو صد چشمه گشاده

خوبان عرب بر سر اسب تو دویده

شاهان عجم پیش رخت گشته پیاده ...

... دایم بسان پسته خندان و دل شکسته

ز اسب وجود جسته چون اوحدی پیاده

... ترکان شهسوار برون می نهند رخ

ما را که اسب نیست برانیم بیدقی

هر جا که عاقلیست درین فصل مست شد ...

... به شکلی می دوانم مرکب عمر

که اسب تند بر صحرا دوانی

زمان ما به آخر رفت ازین بیش ...

... چه برخورداری از رختی توان دید

که دزدش کرده باشد پاسبانی

چو خواهد برد باد این لالها را ...

... کی چو خورشید منور در کلاه آری مرا

اسب خیرم لاغرست و خنجر کردار کند

آن نمی ارزم که در قلب سپاه آری مرا ...

... تیر چون از شست بیرون شد پشیمانی چه سود

اسب چوگانی خریدی زین زرین ساختی

چون نخواهی برد گویی اسب چوگانی چه سود

گر به دیوان قیامت بردنت باید حساب ...

... با این پیادگی که تو بینی کم از زنم

گر اسب هیچ مرد دلاور به من رسید

این نیست جز نتیجه زاری وزانکه من ...