تا به باغ حسن نخل قامتت شد جلوه گر

شاخ طوبی گشت از بار خجالت پرثمر

ز آتش غم سوخت قمری را سراپا بال و پر ...

... غلط کردم که دیر و کعبه را تمهید پا کردم

ازآن روزی که شبدیز سعادت زیر بارم بود

چو ابراهیم ادهم شیوه تقوا شعارم بود ...

... تنش ترسم که تحریک نسیم صبح آزارد

لبش کز نازکی بار تبسم برنمی آرد

به خون غلتیدم امروزش به دشنام آشنا کردم ...

... راحت سر مو ز تو ندیدم

بار المت بسی کشیدم

تا آنکه به عاشقی رسیدم ...

... در هر وطنیست گفتگویت

یکبار نپرسی حال طغرل

مهجور تو از وصال طغرل ...

... من چه گفتم که دل نازکت آزار گرفت

خاطرت از من بیچاره به یکبار گرفت

تا نشستم به رهت بهر تمنای وصال ...

... بی جمال تو مرا زندگی دهر محال

از من دلشده یک بار نپرسیدی حال

من چه گفتم که دل نازکت آزار گرفت

خاطرت از من بیچاره به یکبار گرفت

چند نالم ز گل روی تو چون بلبل زار ...

... من چه گفتم که دل نازکت آزار گرفت

خاطرت از من بیچاره به یکبار گرفت

کلک تقدیر که تصویر تو می کرد رقم ...

... من چه گفتم که دل نازکت آزار گرفت

خاطرت از من بیچاره به یکبار گرفت

گریه ام از غم هجرت به جهان طوفان کرد ...

... من چه گفتم که دل نازکت آزار گرفت

خاطرت از من بیچاره به یکبار گرفت

جیب ناموس مرا صبح صفت چاک زدی ...

... من چه گفتم که دل نازکت آزار گرفت

خاطرت از من بیچاره به یکبار گرفت

... می شود سرمایه دار نام غیر

دوش او مجروح بار نام غیر

چون زمین بر هستی خود محکم است ...

... گوسفندی زیرکی فهمیده یی

کهنه سالی گرگ باران دیده یی

تنگدل از روزگار قوم خویش ...

... جبر و قهر و انتقام و اقتدار

سبزه پامال است و روید بار بار

خواب مرگ از دیده شوید بار بار

غافل از خود شو اگر فرزانه یی ...

... اقتدار و عزم و استقلال رفت

اعتبار و عزت و اقبال رفت

پنجه های آهنین بی زور شد ...

... کم خور و کم خواب و محنت پیشه یی

مست زیر بار محمل می رود

پای کوبان سوی منزل می رود ...

... در سفر صابر تر از اسوار خویش

تو هم از بار فرایض سر متاب

بر خوری از عنده حسن المآب ...

... مشت خاک ما سر گردون رسید

زین غبار آن شهسوار آید پدید

خفته در خاکستر امروز ما ...

... پخته فطرت صورت کهسار باش

حامل صد ابر دریا بار باش

خویش را دریاب از ایجاب خویش ...

... یا خود افزا شو سبک رفتار شو

ابر برق انداز و دریا بار شو

از تو قلزم گدیه ی طوفان کند ...

... ای ز راه کعبه دور افتاده یی

ای فلک مشت غبار کوی تو

ای تماشا گاه عالم روی تو ...

... وز سکندر بی نیازم کرده اند

بار احسان بر نتابد گردنم

در گلستان غنچه گردد دامنم ...

... بر دل گرمم دمادم می چکد

من ز جو باریکتر می سازمش

تا به صحن گلشنت اندازمش ...

... عرصه ی آفاق زیر پای اوست

همچو جو سرمایه از باران مخواه

بیکران شو در جهان پایان مخواه ...

... مثل بلبل با گلی در ساختی

چون صبا بار قبول از دوش گیر

گلشن اندر حلقه ی آغوش گیر ...

... این شجر جنت ز عالم برده است

تلخی پیکار بار آورده است

مردمی اندر جهان افسانه شد ...

... معنی تقلید ضبط ملت است

در خزان ای بی نصیب از برگ و بار

از شجر مگسل به امید بهار ...

... کار پاکان از غرض آلوده نیست

فکر شان ریسد همی باریک تر

ورعشان با مصطفی نزدیک تر ...

... چون گهر در رشته ی او سفته شو

ورنه مانند غبار آشفته شو

... از حیا نا آشنا آزادیش

علم او بار امومت بر نتافت

بر سر شامش یکی اختر نتافت ...

... چشم هوش از اسوه زهرا مبند

تا حسینی شاخ تو بار آورد

موسم پیشین بگلزار آورد

... انتم الاعلون تاجی بر سرش

می کشد بار دو عالم دوش او

بحر و بر پرورده آغوش او ...

... خوشا آنکس که محروم وجود است

کس این بار گران را برنتابد

ز بود ما نبود جاودان به ...

... زمین از بهاران چو بال تذروی

ز فواره الماس بار آبشاری

نپیچد نگه جز که در لاله و گل ...

... نوا های مرغ بلند آشیانی

در آمیخت با نغمه جویباری

تو گویی که یزدان بهشت برین را ...

... شقایق برویان ز خاک نژندم

بهشتی فرو چین به مشت غباری

نبینی که از کاشغرتا به کاشان ...

... من گرچه توبه گفتم نشکسته ام سبو را

ای بلبل از وفایش صد بار با تو گفتم

تو در کنار گیری باز این رمیده بو را ...

... ولی زبان نگشایی که یار ما عربی است

نهال ترک ز برق فرنگ بار آورد

ظهور مصطفوی را بهانه بولهبی است ...