... دریغا از آن حیدری دست تو

از آن تیر و چرخ و زه و شست تو

وزان برز و بالا و آن سفت و یال ...

... جا در دل صاحب نظری داشته باشی

نه چرخ برین را سپر از هم بشکافی

ای تیر دعا گر اثری داشته باشی ...

... گفتمش بشمر مرا از چاکران خویشتن

گفت بر چرخ است شاخ اختران چاکر مرا

گفتمش با این تن سیمین چرا سنگین دلی ...

... بر همه تن واجب است گر سرطان است

سم ننهاده است گر سمند تو بر چرخ

بر رخ او از هلال این چه نشان است ...

... فتنه در آن سوی بنیان است گویی نیست هست

هست اندر مغز چرخ از هیبتش رنج دوار

زین سبب پیوسته گردان است گویی نیست هست ...

عید مولود شه تاجور گردون فر

باد مسعود و مبارک به مه چرخ ظفر

عم پیروزگر خسرو گردون خرگاه ...

... باغ رضوان را خیابان در خیابان یافتم

چرخ را تا از حریم او نشان آرد به خلق

هفت قندیل فروزان در شبستان یافتم ...

... لامکان تختی فراز ملک امکان یافتم

چاکرت شد چرخ زان او را هلال و آفتاب

در زه پیراهن و گوی گریبان یافتم ...

... چه روی داده ندانم هلال را کاین سان

خمیده پشت بر آمد ز چرخ مینافام

خود ار به روزه گشودن جواز داد چراست ...

... زمانه اش به در آرد ز پوست چون بادام

اگرچه چرخ بپرورد شیرمرد بسی

زمانه را چو تو شیری برون نشد ز کنام ...

... هلال نیست که گردد پدید هر سر ماه

ز رشک تیغ تو کاهد به چرخ بدر تمام

همی بگردد تا گرد خاکدان افلاک ...

... پوری که طفیل اوست باب اوست

زو اطلس چرخ دیده تزیین

خود کرده به بر لباس پشمین ...

... علی عالی آن دارای دوران

که قدرش رانده بر نه چرخ یکران

به دانش لوح محفوظ امامت ...

... که ترسم آتش دوزخ بسوزد نخل طوبی را

بهار آمد بیا ساقی به رغم چرخ مینایی

وبال گردن زاهد بریزان خون مینا را ...

... هر که را پایه بلند است گرفتار بلاست

ستم چرخ نگر پهلوی افسر شکند

خال در کنج لبت وقت تبسم گویا ...

... ز آشیان شهپر سیاره کشی کردم راست

یک نظر جلوه کنان بر سر چرخ استادم

پس آینه چو طوطی به شکر بالیدم ...

... گر سرو نه ای جلوه ی جان بخش چه داری

گر ماه نه ای بر سر این چرخ چرایی

گفتند که بر چشمه کند سرو سهی جای ...

... محمل است این بر جمل کز وی جهان پر نور شده

یا فراز چرخ گردان آفتاب تابدار

زودتر محمل بران کارام جان من نماند ...

... باور نمیکند دل عاشق محال دوست

صد گونه دام در ره ما می نهاد چرخ

تا مرغ دل نبود گرفتار خال دوست ...

... کوتاه کرد رشتۀ عمر غبار را

تا زال چرخ رشته دوران دراز کرد

دوری نمود اگر چه به صورت ز چشم ما ...

... پنداشتی که کامی با دیگران توان زد

بگذار چرخ گردون بر کام ما نگردد

یک شب خدنگ آهی بر آسمان توان زد ...

... بیا ساقی که در وقت جوانی

به بازی کرد چرخ پیر پیرم

زپای افتاده ام هنگام رحم است ...

... پیچید دست قدرت با درد پود و تارم

گردید تا زعمرم کوته ز گردش چرخ

تاری به کف نیامد زان زلف تابدارم ...