عید مولود شه تاجور گردون فر

باد مسعود و مبارک به مه چرخ ظفر

عمّ پیروزگر خسرو گردون خرگاه

تیغ پر جوهر شاهنشه خورشید افسر

علم حشمتش افراشته چون افریدون

حشم نصرتش آراسته چون اسکندر

بهر خصم افکنی و دوست نوازی به ازو

نگشاده است کسی دست و نبسته است کمر

فلک ار بر زبر است و کره ی خاک به زیر

همت و حشمت او هست فلک را به زبر

بخت با اوست به هر جا که گشاید رایت

فتح او راست به هر سو که فرستد لشکر

آن سحاب است که فضل و هنر او را بارش

آن سپهر است که عدل و کرم او را محور

همه پیروزی و مجد است و نکوکاری و نام

همه بهروزی و داد است و جهانداری و فر

نام نیکش شده مشهور به هر هفت اقلیم

صیت جاهش زده منجوق به هر هفت اختر

خرم آن باغ که چونین بودش نیک نهال

نامی آن بحر که چونین بودش نیک گهر

هر دیاری که چنین نامورش دادگر است

از بهار است و بهشت است برآراسته تر

ظلم را نیست در آن مرز که او هست نشان

فتنه را نیست در آن شهر که او هست گذر

نام نیکو به جهان گنج پراکنده ی اوست

ملکان راست اگر گنج پراکنده به زر

آن چنان کز اثر صولت او لرزد خصم

هرگز از باد نلرزد به چمن شاخ شجر

شرف اندوخته از خدمت او دلتخواه

نعمت انباشته از مدحت او مدحتگر

همه ی اهل سخن را شه حاتم دربان

خلعت و نعمت بخشیده فزون از حد و مر

بجز این بنده ندانم کسی از اهل ثنا

کش به تشریف شرف میر نیاراسته بر

دارد امید بدین مدحت نغز الهامی

که بر او عمّ ملک افکند از مهر نظر

تا جهان است خداوند در آن جاویدان

باد فرمانده و میران جهان فرمانبر

وز چنین داور منصور برافراشته باد

علم نصرت و اقبال شه دین پرور