... التماس سوزن از عیسی مریم کی کنم

گر به نقش کفش پایی دسترس باشد مرا

کی شوم پابست تار و پود خود چون عنکبوت ...

... پیرو آزادگان آسوده است از زخم خار

در بیابان کفش پا نقش قدم باشد مرا

غنچه خسبم خود ز جا برخیزم و خود وا شوم ...

... بر در ارباب دولت سعی چندان کرده ام

دستم از خود رفته و کفشم ز پا افتاده است

بر متاع کس میاب من خریداری نماند ...

... طرفه صاحبدولتان آورده دوران روی کار

سفره وا ناکرده کفش از پای مهمان برده اند

سیدا آنها که خرمن ها به غارت داده اند ...

... بسالک سد ره خواهد شدن همراه ناقابل

همان بد راه دو را کفش تنگ از پا برون گردد

به گردون تکیه کردم سیدا از پای افتادم ...

ترک هستی سالکان در زیر گردن کرده اند

رهنوردان کفش تنگ از پای بیرون کرده اند

در بیابان جنون امروز همچون گردباد ...

... در ملک خود به بی سر و پایی مثل شدم

وا شد کلاهم از سر و کفشم به پا نماند

پیمانه ها کنند سخن در شکست هم ...

... خواهی که پا به کوچه آسودگی نهی

یک چند روز در گرو کفش تنگ باش

صحرا و شهر بس که ز دیوانه پر شدست ...

شده چون سایه از بس خاکساری جزو اعضایم

نمی گردد جدا نقش قدم چون کفش از پایم

شبی گر از کنار بام روی خویش بنمایی ...

... گوشه گیری می برآرد آدمی را ز احتیاج

می شمارد کفش تنگ چرخ را بی پاییم

می شود از کاهلی همیشه را بازار گرم ...

... ز اهل جاه دست مطلب خود کرده ام کوته

به پای خواهشم این کفشها تنگ است می دانم

ز گلشن گوشه ویرانه ام ای سیدا خوشتر ...

... فلک بر دوش خود افگنده رختش

زمین کفشی بود بر پای تختش

شکوه بخت او را نیست حدی ...

... دیدم از رنگ او نمانده اثر

گشته مسیحی کبود کفش سیاه

از کدورت شدم چو نیلوفر ...

... گفتم این پاست از کس دیگر

کفش و مسیحی ز پای افتاده

هر دو از هم شدند زیر و زبر ...

... نگارین پنجه اش از خون بلبل

کفش برگ گل انگشتان رگ گل

نی کلکش ز رنگ داغ لاله ...

... کشم در دیده خود نقش پایش

به پایش کفش رنگین غنچه گل

به روی اوست نقش چشم بلبل ...

... به بر جامه ها پر ز زخم درفش

ندیده کف پایشان روی کفش

همه قاق لنج و گرسنه شکم ...

... مزین ز او صفحه شه نشین

صغیر و کبیر از کفش بی نیاز

ازو مسند خواجگی سرفراز ...

دارم طلبی ز یار جانی دو سه کفش

نی زرد بود نه قرمزی و نه بنفش ...

دنیاست عروس سه طلاق است سه کفش

نی زرد بود نه قرمزی و نه بنفش ...

بعد از این در خدمت آن کفشدوزم چون درفش

بر دکانش قرمه ام بر آستانش نعل کفش

دست بر دامان شوخ کفشدوز امشب زدم

کفش او را خانه خود بردم و قالب زدم