... بگذر به شتاب اندر از رود سماوه

در دیده من بنگر دریاچه ساوه

وز سینه ام آتشکده پارس نمودار ...

... وز پیکرشان دیبه دیباج گرفتیم

ماییم که از دریا امواج گرفتیم

و اندیشه نکردیم ز طوفان و ز تیار ...

... وز ناحیه غرب به افریقیه راندیم

دریای شمالی را بر شرق نشاندیم

وز بحر جنوبی به فلک گرد فشاندیم ...

... خسان را جز قبای ماتم اندر بر نمی ماند

بلی با موج دریا شعله اخگر نمی ماند

به پیش تند صرصر تل خاکستر نمی ماند

همایون آن امیری کو رخش جز خو نمی ماند

دلش جز بر یکی دریای پرگوهر نمی ماند

دو دستش جز بدو گردون پر اختر نمی ماند ...

... که باید تهنیت بر روی میر این عید خرم را

امیرا همتی داری که دریا را خجل سازی

بدان دایم دل مردم بدست آری تو بنوازی ...

... امیرا منت ایزد را که ملک بیکران داری

درونی غیرت دریا و دستی رشک کان داری

ز برق تیغ روی خصم را چون زعفران داری ...

... به هنگام شداید مفلسانرا گنج قارونی

به دریای حوادث خستگان را فلک مشحونی

تو در هنگام گردش بر خلاف چرخ وارونی ...

... زین شه با خرد دادگر دادپژوه

پرتو داد درافتاده به دریا و به کوه

شه پرستان را شاهی ست فروزنده نژاد ...

... برآمد کرد روشن سطح گردون

به دریا گشت جاری فلک مشحون

بت نوشین لبم از خواب برخواست ...

... ز داغ نوجوانان زار و خسته

ز اشگ دیده در دریا نشسته

به زاری بر سر و بر سینه می زد ...

... که خصم افروخت آذرها بجانم

شنو فریادم ای دریای غیرت

برس بر دادم ای غمخوار امت ...

... بود چندانکه از غرب است تا شرق

ز جود این علی دریا بخون غرق

ز نورش بر مه و کیوان سنا برق ...

... در کشور حقایق هستی تو مالک الملک

دریای معرفت را باشد مناقبت فلک

گیتی ندیده هرگز اندر نژاد و پروز ...

... تو مرکز کمالی قطب رجای علمی

دریای فضل و هوشی کوه وقار حلمی

ای خواجه کار گیتی چون باژگونه باشد ...

... تا خویش را شمارد از جهل خالق الکون

قطره بخویش نازد کم شعبه ایست دریا

ذره بخویش بالد کم لمعه ایست بیضا ...

... شیخ العراق مانا سنگ مرا سبک دید

دریای ژرف بودم آب مرا تنک دید

گردون حشمتم را بی اختر و حبک دید ...

... تو درین خاک چو زر باش و درین باغ چو گل

زده فکرت بفلک پایه و بر دریا پل

شجر خلدی و بستان تو بخت تو بود ...

... منم آن کوه که بر چرخ ستیغ است مرا

دل چو دریا کف بخشنده چو میغ است مرا

نامه و خامه به از استر و تیغ است مرا ...

... من این رواق سلیمان توانم از منقار

ز جای کند و به دریا فکند و خاکش رفت

به خشم شد شه و گنجشک بی نوا چون یافت ...

... صیت دانش در صف کون و مکان انداخته

گه چو ابر اندر بهاران خیمه بر دریا زده

گه چو سیل از کوهساران سوی صحرا تاخته ...

... تا ابد از دست دل و دست او

خوشد و جوشد دل دریا و کوه

جودی و مهلان بر حلمش سبک ...

... هزار جادو و چندین طلسم بشکستی

اسیر شست تو شد عافیت درین دریا

که همچو ماهی آزاد گشته از شستی ...

... خواست از خشم در آب افکندش

غوطه ور در دل دریا کندش

عقل گفتش چکنی دست بدار ...

... تا بکی آب برکشم از چاه

جست باید بسوی دریا راه

بیشک این مرغ را بخانه دل ...

... می فریبد مرا بخایه زر

باید آن گنج خانه را دریافت

شکمش بر درید و سینه شکافت ...

... دلیل اولینش گردی آب

به دریا اندر آوین نکته دریاب

که بحر از بر فزونتر هست بیشک ...

... در یکی زهر و در یکی پادزهر

صدف و در کشیده از دریا

خزف و لعل کرده از خارا ...

... کمینه یادگارت جشن نوروز

که از دریا درآوردی درین روز

تو بستی یوغ و گاوآهن بورزو ...

... قاتل و مقتول با هم محرمند

قطره و دریا یکی در پیششان

صد سلیمان آمده درویششان ...

... لجه گرداب دان جزیره اداک

شاخ آبه خلیج و یم دریا

حصن و قلعه و حصار انبا خون ...

... و آنکس که بر فرازش بازی گر است غازی

خیزآب و کوهه موج است دریا کنار ساحل

اشناب و آشنا دان و اشناء آب بازی ...

تاریک شد جهان ز ملال نظرعلی

دریا گریست خون ز خیال نظرعلی

ابر آورد قطیفه ز نهار در کنار ...