ادیب الممالک
»
دیوان اشعار
»
مقطعات
»
شمارهٔ ۱۶۴ - در زیر عکس جناب منتظم الدوله آقای مصطفی قلیخان فیروزکوهی نوشتم
منتظم الدوله فیروز بخت
داور گردون فر کیوان شکوه
یافت چو مه ماهچه رایتش
کرسی فیروزه ز فیروزه کوه
اختر فیروز مرا ره نمود
در بر آن خواجه دانش پژوه
عکس رخش بر ورق انداختم
با صفی از ناموران همگروه
تا که شود خیره ز نورش عیون
تا که شود تیره ز رویش وجوه
تا ابد از دست دل و دست او
خوشد و جوشد دل دریا و کوه
جودی و مهلان بر حلمش سبک
قلزم و جیحون ز کفش در ستوه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وصف شخصیت والای منتظم الدوله فیروز بخت می‌پردازد و او را به عنوان داوری بزرگ و بارز معرفی می‌کند. ویژگی‌های او مانند رایت، کرسی فیروزه‌ای و نورانیت چهره‌اش باعث شده که مورد توجه و احترام دیگران قرار گیرد. شاعر با اشاره به زیبایی و دانش این شخصیت، به تأثیرگذاری او بر اطرافیان و همچنین طبیعت (دریا و کوه) اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که عشق و شگفتی او فراتر از زمان است. در نهایت، ایستادگی و حلم این شخصیت را در برابر چالش‌ها و مشکلاتی که به او تحمیل می‌شود، می‌ستاید.
هوش مصنوعی: مقام و موقعیت پادشاهی، به موجب تقدیر و شانس خوب، برتری و عظمت خاصی دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که مثل ماه در آسمان درخشان می‌شود، تاجی از فیروزه بر سرش قرار می‌گیرد که نشان‌دهنده زیبایی و شکوه اوست.
هوش مصنوعی: ستاره‌ای خوشبختی به من راهنمایی کرد تا به نزد آن شخص دانشمند بروم.
هوش مصنوعی: تصویر زیبای اسبم را بر روی کاغذ انداختم و آن را در کنار نام‌های بزرگ و معروف قرار دادم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که چشمان می‌درخشند و شگفت‌زده به نور او خیره شده‌اند، تا زمانی که چهره‌ها به خاطر دیدن او تیره و محو می‌شوند.
هوش مصنوعی: دل همیشه شاد و خوشحالی خود را از دست نمی‌دهد و همچنان مانند دریا و کوه، احساسات و عشق را به خوبی در خود نگه می‌دارد.
هوش مصنوعی: جودی و مهلان، نام‌های دو شخصیت هستند که به آرامش و تحمل در برابر مشکلات اشاره دارند. در اینجا به این نکته اشاره می‌شود که در شرایط دشوار و پرتلاطمی مانند دریاها و رودخانه‌های بزرگ، این ویژگی‌های آنها به شدت جلوه‌گر می‌شود و بر مشکلات غلبه می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هرچه کهن‌تر بِتَرَند این گروه
هیچ نه جز بانگ چو بانوی کوه
تندی سیلاب ز بالای کوه
از شعب آورد زمین را ستوه
بیهده گویی ز میان گروه
گفت که ای حاتم دریاشکوه
شوکتشان بخشد و فر و شکوه
سازدشان سرور چندین گروه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.