... شکست افتاد به طاق کسری

ز رود ساوه که بد چو دریا

گرفت آبش وجود عنقا ...

... ز کام خشک شاه کربلا یاد آر و غوغا کن

به احوال حسین اول کنار دیده دریا کن

پس آنگه صامتا مانند مجنون رو به صحرا کن ...

... سوی شام آورده ایم از کوفه با چنگ و ربابی

ریخت نصرانی به دامن گوهر از دریای دیده

گفت ای قوم ز کف دین داده و دنیا خریده ...

... از فلک آمد خدیجه بر سر آن راس انوار

شد زمین از اشک وی چون بر سر دریا حبابی

ناگهان آمدند ابر گوش آن راهب دوباره ...

... پدرم را جگر سوخته شد قطع حیات

عاقبت شمر جفا کار به نزد دریا

سر او را لب عطشان ز قفا کرد جدا ...

... نه مهری باشدش در دل نه کینی

به یک قطره ز دریا کم چه باشد

ز گنجی بذل یک درهم چه باشد ...

... تا شود نام نکوی تو در آفاق بلند

تا ز تلخی چو صدف صبر به دریا نکنی

سینه خویش پر از لؤلؤ لالا نکنی ...

... آشنایی را رها کن آشنایی نیست نیست

گوهر مقصود از دریا بجو نز پارگین

اغنیا را بین چو قارون غرق در زیر زمین ...

... ای که سقف آشیان را تا ثریا می بری

پایه دیوار هستی را به دریا می بری

خود ببین امروز تا آخر به فردا می بری ...

... عنان گفتگو را می کشیدند

ز آنجا تا لب دریا رسیدند

بگفتا اندر آن دریای پرموج

که موجش می رساند بر فلک اوج ...

... شما را دعوی اسلام و آل مصطی مهمان

مسلمان بر لب دریا کشد کی تشبه مهمان را

بود لب تشنه سبط احمد مرسل شهنشاهی ...

... چو آبش ریخت افتاد و ندا زد سوی شاهدین

که دریاب ای برادر این شهید زار و نالان را

در این هنگام رفتن بر سر این کشته راهت ...

... کنون باید از غم کشیدن خروش

کنون باید آمد چو دریا به جوش

کنون باید از دیده ی اشکبار ...

... به ایوان مختار گسترده نور

به کردار دریا که آمد به موج

بزرگان شدندش به در فوج فوج ...

... سپاه خدا درع پوش آمدند

چو دریا همه درخروش آمدند

به چرخ اززمین شد برآوای کوس ...

... به ما تشنگان توش و تاب آوری

چو لب تشنگان ره به دریا برند

ازو کم چه گردد گر آبی خورند ...

... سوار و پیاده همه فوج فوج

بد انسان که دریا برآید به موج

رسیدند خرگه برافراشتند ...

... زآغاز اگر چند پژمان شدیم

چو دریافت آزاد مرد جوان

که گشتند خوشنود ازو بانوان ...

... دلیرانه زد خویش را برسپاه

برانگیخت دریا ز آوردگاه

چو دریا ازآن خاسته موج خون

حبابش همه مغفر باژگون ...

... چو اینگونه حر از شهنشه شنید

چو دریای آتش ز جا بر جهید

به شوق لقای جهاندار پاک ...

... که زی کشته ی خویش بشتاب زود

تو دریابم ای شه که کارم گذشت

دراین دشت کین روزگارم گذشت ...

... یکی اهرمن می خروشد همی

که دریا ز بیمش نجوشد همی

همی خواست از لشکر شاه مرد ...

... سوار و پیاده همه فوج فوج

زهر سو چو دریا درآمد به موج

تو گفتی جهان پر زجوشن شده است

هوا همچو دریای آهن شده است

پر از تیغ شد صحنه ی کارزار ...

... بپیوند با مهر دلدار دل

دلاور چو دریا درآمد به جوش

ز ساز محبت دلش پرخروش ...

... ویا بر فلک در نوردد بهم

ویا بر به دریا خروشد زنم

همه با دلیری ز فرخنده مام ...