... رو فرو خوان قل هو الله احد

هفت دریا را مکان از مشت ماست

آبها را منبع از انگشت ماست ...

... ما کجا محتاج عون و یاوریم

من ب عمدا خود بر این دریا زدم

پای بر دنیا و ما فیها زدم ...

... حیرت اندر حیرت آمد زین عجب

تشنگان سیراب و دریا خشک لب

تشنه کاما بحر ها در جزر و مد ...

... شرم مان بادا ز روی مام تو

کاش دریاها شدی یکسر سراب

کشت آدم سوختی از قحط آب ...

... زخمم از جای دگر دارد نمک

زیرکان کز حال دریا مخبرند

قطره سوی بحر عمان کی برند ...

... با لب خشک و دهان پر ز خون

آمد آن شه گوهر از دریا برون

شد چو شیر شرزه سوی رزمگاه ...

... این تویی چون لاله گلگونت سلب

آب در دریا و ماهی تشنه لب

یا خطا رفت از نشان کوی تو ...

... ایخم ابرو سر تو باد سلامت

خون بود آیت ز زخم ماهی دریا

سرخی چشمت بخون ماست علامت ...

... همه در آیینه صورت او پیدا بود

او چو دریا بتموج هم از جنبش و ناز

مردم دیدۀ من ماهی آندریا بود

لب و رویش ز عرق باده بمینا میکرد ...

... مگر لعل لبت خاصیت شه گوهران دارد

به امید گهر خود را به دریا می زدی ای دل

نگفتم زین هوس بگذر که دریا بیم جان دارد

ز گلبانگ عراقی آتشم در پرده زن مطرب ...

جهان دریای خونابست و ناپیداست پایانش

الا ای آب جو بهراس از این دریا و طوفانش

مجو شیر ای پسر زینهار از این نامهربان مادر ...

دل به دریا زدن از چشم تر آموخته ام

چه هنرها که ز فیض نظر آموخته ام ...

دلا گر گوهر مقصود خواهی دیده دریا کن

ز فیض دانه اشک آستین پر در لالا کن ...

... جان بقربان ذبیحی که بقربانگه دست

با لب تشنه روان میشد و خود دریا بود

تو مپندار که شاهنشه دین درگه رزم ...

... ای سرت سر انا الله و سنان نخله طور

دیده ها گو همه دریا شو و دریا همه خون

که پس از قتل تو منسوخ شد آیین سرور ...

... سطح غیرا همه پر ولوله وحش و طیور

غرق دریای تحیر ز لب خشک تو نوح

دست حسرت به دل از صبر تو ایوب صبور ...

... فزون زیک تن و آن تن برون ز بار خدا

تعینات بدریا حجاب شد ورنه

چو ژرف درنگری نیست قطره جز دریا

شه سپهر سریرا یکی به جیحون بین ...

... زوعرش وزو غبرا بود زو علم وزو اسما بود

این خود همان دریا بود کزحد فزون استش شعب

فرعش همه از اصل حق بابش همه از فصل حق ...

... وز جهان بین جام او تسنیم را چشمی پرآب

گفتم از دریا طرازم دست از کان آستین

تا حصول سده شه را نمایم اکستاب

باز گفتم با دلش دریا چو شبنم روز کرد

وز کفش کان را بتن مانند سیماب اضطراب ...

... گردون به هدیه اخترم افشاند بر کلاه

دریا به رشوه گوهرم آویخت بر کمر

بر کف من نهاده شد از ماه نو حسام ...

... در صدره پور شاه از دوکف راد صدر

هم دولت کان بنگر هم صولت دریا بین

زین جمله مفرح تر در محفل این عشرت ...

... دور از ابرویش کمان شد قد تیر آسای من

چشم من دریا و زلفش عنبر سارا و لیک

غایب از دریای من شد عنبر سارای من

تا چه کردم من باین گردوی مینایی که باز ...

... بل معادن را زشه مکنت دهد دور زمان

وین همان شاهیست کز دریا دلی در چشم او

گنجهای شایگان هرگز نیرزد رایگان ...