... آفتاب بلند از سایه

بسته بر روی خویش پیرایه

از اولواالایدی اش رسیده شعار

بهر نظاره اولواالابصار

وز پی خلعت بنی العباس

از حریر حروف کرده لباس

تا در آن کسوتش ببیند هوش

چشم بنهاده بر دریچه گوش

چون کشی از سرش حریر حروف ...

... به در آیی در آن رسن زده دست

تو بدان دست و پای خود بستی

واندر این تنگ جای بنشستی

... جفر دان زمانه مست و جنب

پیش بنهاده زین مقوله کتب

نه ز احوال عاقبت ترسان ...

... وز عدد زیرشان نهاده رقم

بسته بر خود تخیلی باطل

یکسر از حیله خرد عاطل ...

... ننهد پا ز جای خویش بدر

نقد کان بسته بر کمر دایم

در مقام کرم بود قایم ...

... می درد پوستین درویشان

کرده ام بند در بن غارش

تا رهد عالمی ز آزارش ...

... شوی اندر جریده اشرار

بنده راضی کند خدا آزار

بل کم آزاریی طبیعت کوب ...

... خلوتی با چو خود دل افروزی

هر دو تنها به عیش بنشسته

بر رخ غیر در فرو بسته

کلک از حالشان شنید خبر ...

... بودم از گفت و گوی خلق خلاص

در خانه بر این و آن بسته

بر مصلای خویش بنشسته

چشم جان در شهود شاهد غیب ...

... زو هراسی فتاد در دل من

زانکه در بسته بود منزل من

گفت ای ساده بهر چیست هراس ...

... این سخن گفت و زد به رفتن رای

در فرو بسته و حصیر به جای

خارج آمد ز حد فهم عقول ...

... آمد از آسمان قدس و علو

تو ز غیبت جنیبتش بستی

وز نمیمه تمیمه پیوستی ...

... چون به بازارحشر بگشایند

که در آن آنچه هست بنماید

صحن بازار ازان شود گلشن ...

... برد آن وز بهاش گیرد بهر

کرد ازان پر دو خیک و بر خر بست

جست بالا و در میانه نشست ...

... داد بیچاره را به دست دگر

چون دو دستش به خیک شد بسته

دست بردش به بند آهسته

کرد بیرون ز پاش شلوارش

بست کالای خویش در بارش

زن بیچاره چون به دفع فساد ...

... دم ز آیین رهنوردی زد

همچو آن زن به این و آن شد بند

خویش را زیر حکم دیو افکند ...

... شد فضیحت ازان سکون لیکن

غفلتش بست دیده ادراک

که ندارد ازان فصیحت باک ...

... که به چشمان مست او ماند

سر زلف بنفشه تاب دهد

سبزه را ز ابر دیده آب دهد ...

... که تو رفتار یار من داری

یاد آن چشم خوابناک کند

چشمشان از غبار پاک کند ...

... گاه سازد ز خاک و خاکستر

بهر خواب پسین خود بستر

اثر پای ناقه اش به وحل ...

... آهوی وحشیش به دام افتاد

بست پایش چو بود در دل وی

کش برد زنده تا نواحی حی ...

... شد دوچار وی از قضا مجنون

دید آن پای بسته آهو را

خاست از جان خسته آه او را ...

... کاخر این صید را چه آزاری

دست و پا بسته اش چرا داری

او به صورت مشابه لیلی ست ...

... دست خود طوق گردن او ساخت

به زبان تفقدش بنواخت

بوسه بر چشم و گردن او داد ...

... مایه مویه گردد آخر کار

خاربست مژه به گرد بصر

بر خس و خار بسته راه گذر

کز برون رنج آفتی ناگاه ...

... گر زنی سنگ گوهرش خوانند

بر سر خود چو تاج بنشانند

کانچه آید ازان کف و پنجه ...

... کذبهاشان به صدق برداری

بنشینی و ریش پهن کنی

بگشایی زبان به خوش سخنی ...

... دوستی را مجال تنگ آید

رخت بندد ز دل وفا و وفاق

خانه گیرد به سینه بغض و نفاق ...

... که بود ذوق بخش و شورانگیز

بر کند عقل را ز بیخ و ز بن

نو کند در درونه عشق کهن ...

... نیست ادراک آن تو را امکان

قدسیان باز لب فرو بستند

زان صدا و خموش بنشستند

بانگ برداشت آن ستوده سیر ...

... گشته در خلت و محبت غرق

بنده منعمی نه بند نعم

از فوات نعم تو را چه الم ...

... خود چه گل کان ز باغ او نشگفت

عشق در بند حسن و احسان است

عشق بنده ست و حسن سلطان است

هر کجا حسن می نماید روی ...

... هر چه از جنس هستی اش در دست

دید برد و به جای آن بنشست

یکسر از رنج خویشتن برهید ...

... دل پر آتش ز عشق و دیده پر آب

لب فرو بست از پرستاران

مهر بگسست از وفاداران ...

... ابرویت را به وسمه پیوسته

نقش نو کلک صنع من بسته

تا نکردم به سرمه دست دراز ...

... در شب تار موی مشکین گم

تا نبستم نغوله موی تو را

کس ندید آشکار روی تو را

هر شب از بهر خواب تا به سحر

از حریرت فکنده ام بستر

چون شده سیر نرگس تو ز خواب ...

... مهر خاموشی از لبت بگشای

سوی آن رهزنم رهی بنمای

گر بود همچو مه بر اوج بلند ...

... کنم او را به مکر و حیله برون

چون فسون و فریب بندم کار

خواهد از کار من فلک زنهار ...

... بکنم دل ز غصه فارغ دار

بنهم در کنار کام تو را

دور دارم ز عار نام تو را ...

... بر وی از بهر خواب افسون خواند

آنچنان خفت بر سر بستر

که نماندش ز حال خویش خبر ...

... خواب او را چو دایه دید گران

بست در پشت خادمیش روان

برد چون تنگ مشک یا عنبر ...

... نیکبختا کسی که رفت به خواب

چشم حس بست ازین جهان خراب

جذب معشوق گشت حامل او ...

... حبشی برد سوی بالین سر

چشم حس بست ازین جهان خراب

داد نقد خرد به غارت خواب ...

... یا خود از سرمه پاک افتاده ست

نخل قدش که صنع حق بسته ست

معتدل یا بلند یا پست است

گیسویش چون کمند تافته اند

یا پی دام و بند بافته اند

رخش از نقش خال و خط ساده ست ...

... شد ز پیوستگیش پیوسته

بر جهان راه عافیت بسته

یا گشاده ست و رخنه گاه بلا ...

... حال صورت زمان زمان دگر است

هر که او دل درین صور بسته ست

بگسل از وی که همتش پست است ...

... هر چه گفتی به جان نیوشیدی

زهر دادی روان بنوشیدی

عارف تیز چشم معنی بین ...

... زان پسر آفتاب حسن و جمال

عشق عشاق نیز رخت ببست

آتش اشتیاقشان بنشست

حسن شخص است و عشق چون سایه ...

... چون در آیینه ات فتاد خلل

چشم ازان آینه فرو بستم

پس زانوی خویش بنشستم

شاهد از آینه چو تابد رو ...

... شاه اسباب کار هر دو بساخت

به زر و مال هر دو را بنواخت

عقد بست آن جوان و دختر را

ساخت یک عقد آن دو گوهر را

... رو در آن قبله دعا آورد

ادب بندگی بجا آورد

ساخت بالین ز آستان نیاز

گوش بنهاد بر نشیمن راز

ناگه آمد به گوشش آوازی ...

... خوابت از چشم خون فشان بربود

بست هجرش کمر به کینه تو را

سنگ غم زد بر آبگینه تو را ...

... واندر این شب شود همآوازم

کو شفیقی که بنگرد حالم

کز جدایی چگونه می نالم ...

... حق مسجد که بود ادا کردم

بستم از جان نماز را احرام

کردم اندر مقام صدق قیام ...

... از میان با کناره پیوستم

به هوای نظاره بنشستم

دیدم از دور یک گروه زنان ...

... دام دل گیسوی دلاویزش

غنچه پر نوش گلبنی ز ارم

نافه در ناف آهویی ز حرم ...

... روی خورشید قرب غیم گرفت

راه حی بنی سلیم گرفت

قبله آن قبیله شد رویش ...

... شعله زن لاله ای ز باغ تو برد

گرچه بار رحیل از اینجا بست

طالب وصل توست هر جا هست ...

... شرم بگذاشت وین نوا برداشت

کای دریغا که یار محمل بست

بار دل پشت صبر را بشکست ...

... بکش از دست خلق دامن من

نیست جز بندگیت زندگیم

بند هر کس مکن به بندگیم

به جمال و کمال تو سوگند ...

... نه ز لب خنده نز زبان گفتار

از طعام و شراب بست دهان

تاجر از حال او رسید به جان ...

... دل به ناکام بر جفاش نهاد

بند آهن به دست و پاش نهاد

او هم آنجا ز دیده خون می راند ...