... در سرابستان قدرش در نیافت

حون کفش دری فلک در خور ندید

چون دلش بحری جهان در بر نیافت ...

... چو پیران شه شرق را سر بلرزد

چو آید محیط کفش در تموج

ز غیرت دل بحر در بر بلرزد ...

... حیف نبود که چون تو سرداری

طلبد کهنه کفشی از بندار

هر که از پا فتاده و سر بنهاد ...

... از زبان بیزبانی در برش بانک سماع

وز شراب لایزالی بر کفش جام مدام

هاتف همت مرا گفت ای ز عالم بی خبر ...

... که گر با تاج کی چون کیقبادی

وگر با کفش زرین همچو طوسی

ترا زین ترکتازی نیز روزی ...

... در دل تنگ صدف بار دگر آب شود

موج دریای کفش چون متلاطم گردد

میغ را چون گهر تیغ مقر آب شود ...

... آه از دل ستمگر نامهربان دوست

خاک کفش به ملک دو عالم اگر دهند

هر چند سود ماست نخواهم زیان دوست ...

... ای دوستان مجویید از بند او خلاصم

آزادم از دو عالم تا در کفش اسیرم

روی از تو برنچینم گر می کشی به تیغم ...

... ای دوستان مجویید از بند او خلاصم

آزادم از دو عالم تا در کفش اسیرم

باران اشک بارم چون ابر و برق خیزد ...

... رادی که ملک پارس به یک ره خراب شد

تا ابر از نوال کفش کامیاب شد

دهر از تف حرارت اندوه باز رست ...

... آب کف بر روی ازین غم می زند لیکن چه سود

کف زدن بر سر کنون کاندر کفش باد هواست

یا امام المتقین ما مفلسان طاعتیم ...

... ضمیر او به شب تار ملک راهبر است

هر آنچه در کفش آمد غریق بخشش گشت

چه شک درین که به دریا درآمدن خطر است ...

... در اهتمام چتر همای آشیان اوست

آب حیات کان به جز از یک کفش ندید

ذات شماست وین به حقیقت نشان اوست ...

... از شرف و منزلت پایه کیوان شکست

آنکه کفش در سوال کام و لب بحر بست

وانکه دلش در نوال دست و دل کان شکست ...

... نسخه سر دلش صاحب جوزا نوشت

حمل نوال کفش کفه میزان شکست

همت عالی او کوکبه بر عرصه ای ...

... از نور دلش صبح دل افروز صفا یافت

وز فیض کفش ابر گهر بار حیا کرد

ای شاه عدو کاه که انصاف تو از کاه ...

... گفتمش آب خود ای ابر مبر پیش لثام

با وجود کفش از بحر عطامی طلبی

گر کسی ملتمسی می طلبد هم زکرام ...

... صدره از رشک دلش جان در لب بحر آمده

هر دم از دست کفش خود در درون کان شده

از خروش کوس او گوش زحل بشکافته ...

... سر افشان چو شمشیر درگاه رزم

ز آب کفش بحر گریان شده

ز تاب تفش ببر بریان شده ...

... تا سایبان سبز فلک گستریده اند

در کار زر به دور کفش خیره مانده ام

تا آن دو روی را به چه رو برکشیده اند ...

... قبه سیمین ماه بر سپر آفتاب

گاه ز فیض کفش خاک مرصع بساط

گاه ز گرد روز معنبر نقاب ...