تا گلستان را نهال قامتش آباد کرد

باغبان چندین خیابان سرو را آزاد کرد

سنگ را در ناله می آرد وداع دوستان ...

... گر شوم در سنگ پنهان چون شرارم می کشد

شد نمایان زخمم از سیر خیابان بهشت

دل به سیر کوچه باغ زلف یارم می کشد ...

... آب گوهر را کجا سیلاب دیگرگون کند

می کند در خانه گلگشت خیابان بهشت

هر که صایب می تواند مصرعی موزون کند

... آنچنان کز خط کشیدن صفحه باطل می شود

جلوه او یک خیابان سرو را از پافکند

چون سپند آید سویدا در دل عاشق به رقص ...

... سرو را از طوق در زنجیر قمری می کشد

در خیابان که قد او خرامان می شود

روی آتشناک او در پرده شرم و حیا ...

... دلش آویخته پیوسته به یک مو باشد

نکشد دل به تماشای خیابان بهشت

هرکه را در نظر آن قامت دلجو باشد ...

... هر سوخته جانی که طلبکار تو باشد

هر چاک قفس از تو خیابان بهشتی است

خوش وقت اسیری که گرفتارتو باشد ...

... بیش از همه زخمی به جگر کارگر آمد

راهش به خیابان حیات ابد افتاد

عمری که به اندیشه زلف تو سرآمد ...

... به هر گلشن که آن شمشاد قامت درخرام آید

خیابان می کشد چون سروقد ازشوق رفتارش

سفید از گریه شد چون قند بادام سیه چشمان ...

... اگر به خانه زین بنگرد زلیخایش

فتدرهش به خیابان عمر جاویدان

چو سایه هرکه تواند فتاد درپایش ...

... این خار را نگرکه گرفته است خوی گل

از چاک سینه سیر خیابان گل کند

آن را که بی نیاز ز گل ساخت بوی گل ...

... در دل بحرم اگر بر لب ساحل باشم

عالم از جلوه یارست خیابان بهشت

من به یک دیده حیران به که مایل باشم ...

... بر آن رخسار چشم آسمان گون را تماشا کن

اگر میل خیابان بهشت جاودان داری

نظر بگشای آن بالای موزون را تماشا کن ...

... زان زخم نمایان که ز تیغ تو ربودم

افتاد خیابان بهشت از نظر من

در حسرت یک مصرع پرواز بلندست ...

... تیغ را سازد علم چون غمزه جادوی او

می رود دایم سراسر در خیابان بهشت

هر که را زخم نمایانی است از بازوی او ...

... افتاد چشم هر که به طرف کلاه تو

در چشم اهل دید خیابان جنت است

هر چاک سینه ای که شود شاهراه تو ...

... جز آفتاب دیده وری یافتی بگو

زین تیره خاکدان به خیابان باغ خلد

غیر از شکاف سینه دری یافتی بگو ...

... از اشتیاق جلوه آن آفتاب رو

قد می کشد چو سرو خیابان صبحگاه

دایم به روی خلق در فیض باز نیست ...

... درین دو هفته که دفتر گشاده است شکوفه

چگونه فرق کند کوچه را کسی ز خیابان

که همچو برف به هر جا فتاده است شکوفه ...

... چاشنی گیر لب لعل شکرخای که ای

چشم می پوشی ز گلگشت خیابان بهشت

در کمین جلوه سرو دلارای که ای ...