... کشتی عشق را نرسد تخته بر کنار

موج جنون شکافته دریانورد او

از جان گذشت عشقی و اجرت چه یافت مرگ ...

... افسون چشم آبی در سایه روشن شب

با عشوه موج می زد چون چشمه در سیاهی

زان چشم آهوانه اشکم هنوز حلقه است ...

این سوز سینه شمع شبستان نداشته است

وین موج گریه سیل خروشان نداشته است

آگه ز روزگار پریشان ما نبود ...

... ما را دلی بود که ز طوفان حادثات

چون موج یک نفس سر و سامان نداشته است

سر بر نکرد پاک نهادی ز جیب خاک ...

... سوختم در پیش مه رویان و بی جا سوختم

سوختم از آتش دل در میان موج اشک

شوربختی بین که در آغوش دریا سوختم ...

... جای آسایش چه می جویی رهی در ملک عشق

موج را آسودگی در بحر بی پایاب نیست

... در هوای مردمی از کید مردم سوختیم

در دل ما آتش از موج سراب افتاده است

طی نگشته روزگار کودکی پیری رسید ...

... نه ز پای می نشیند نه قرار می پذیرد

دل آتشین من بین که به موج آب ماند

ز شب سیه چه نالم که فروغ صبح رویت ...

... خانه از سیلاب اشکم همچو دریا بود و من

خوابگه از موج دریا چون حبابی داشتم

محفلم چون مرغ شب از ناله دل گرم بود ...

... عکس او در اشک من نقشی خیال انگیز داشت

ماه سیمین جلوه ها در موج دریا می کند

از طربناکی به رقص آید سحرگه چون نسیم ...

... آفتاب روشنم نسبت مکن با آتشم

شعله خیزد از دل بحر خروشان جای موج

گر بگیرد یک نفس در هفت دریا آتشم ...

... ای ساقی مستان بگو دیوانه ام یا عاقلم

چون اشک می لرزد دلم از موج گیسویی رهی

با آن که در طوفان غم دریا دلم دریادلم

... هر نفس با یاد یاری ناله زاری کنم

حلقه های موج بینم نقش گیسویی کشم

خنده های صبح بینم یاد رخساری کنم ...

... لیکن جوان ز جنبش طوفان نداشت باک

دریادلان ز موج ندارند دهشتی

برخاست تا برون بنهد پای زآن سرای ...

... بوسه را شب دید و با مهتاب گفت

ماه خندید و به موج آب گفت

موج دریا جانب پارو شتافت

راز ما گفت و به دیگر سو شتافت ...

... در دامن این بحر فروزان گهری نیست

چون موج به امید که آغوش گشاییم

... جولانگه برق است ولی چاره ندارم

یک جلوه کند ماه در آیینه صد موج

جز نقش تو بر سینه صد پاره ندارم

... بسوزد خانه را ناخوانده مهمانی که من دارم

رهی از موج گیسویی دلم چون اشک می ریزد

به مویی بسته امشب رشته جانی رشته جانی که من دارم

... هر نفس هر نفس با یاد یاری با یاد یاری ناله زاری کنم زاری کنم

حلقه های حلقه های موج بینم نقش گیسویی کشم

خنده های صبح بینم یاد رخساری کنم یاد رخساری کنم ...

... وز شب من سحر میگریزد

من آن موج بی صبر و آرامم

که سرگشته و بی سرانجامم ...

... دیگر ز جانم ای غم چه خواهی

هستی چه باشد آشفته خوابی نقش فریبی موج سرابی

نخل محبت پژمرده شد کو فیض نصیبی اشک سحابی ...