... مرا که آب چو گل می کند شراب زده

چه مقصد است ندانم عبث درین وادی

چو گردباد دوم چند اضطراب زده ...

... تا به چشم نور وحدت سرمه بینش کشید

هر سر خاری به مقصد شاهراهی شد مرا

تا گشودم دیده انصاف هر داغ پلنگ ...

... سستی مکن ز کاه جدا ساز دانه را

آه هواپرست به مقصد نمی رسد

نتوان زدن به تیر هوایی نشانه را ...

... چندین هزار گمشده را رهنما شده است

دلهای شب به کعبه مقصد درای ما

آسوده تر ز دیده قربانیان بود ...

... می خورد خون شفق از بینوایی آفتاب

در سراغ کعبه مقصد بساط خاک را

طی کند هر روز با بی دست و پایی آفتاب ...

... داد از قید جهان زنجیر آزادی مرا

شاهراه کعبه مقصد سلاسل بوده است

تا دلم خون گشت سیر چرخ بی پرگار شد ...

... نیست حق جویندگان را دیده باریک بین

ورنه هر خاری درین وادی به مقصد جاده ای است

بر سر حرف آورد صایب مرا دلهای پاک ...

... پیش خورشید جمالت قلب روی اندوده ای است

همت پیران جوانان را به مقصد رهنماست

بی کمان تیر سبکرو پای خواب آلوده ای است ...

... هر که را در دل نباشد آرزو درویش نیست

کوشش بی جذبه نتواند به مقصد راه برد

ورنه در راه طلب از من کسی در پیش نیست ...

... به ز خط جام این اوراق را شیرازه نیست

می توان بردن به مقصد راه از سنگ نشان

مطلب عنقا ز کوه قاف جز آوازه نیست ...

... نیست جز باد به کف ساحل هشیاری را

صدف گوهر مقصد دل دریای می است

چاک در پیرهن یوسف عقل افکندن ...

... که طعمه ای که دهد روی پوش قلاب است

شتاب در ره مقصد درنگ می آرد

که خرج راه شود رهروی که بیتاب است ...

... که طعم زندگی و طعم آب هر دو یکی است

ز علم مقصد اصلی رسیدن است به عین

وگرنه پایه خشت و کتاب هر دو یکی است ...

اگر چه کعبه مقصد نصیب هر دل نیست

ز پا فتادن این راه کم ز منزل نیست ...

از شش جهت به کعبه مقصد سبیل هست

در هر زمین که جاده نباشد دلیل هست ...

... از دست عنان داده تر از موج سرابم

هر چند که از منزل و مقصد خبرم نیست

زندان فراموشی من رخنه ندارد ...

... رهروانی که راست چون تیرند

همه را مقصد و نشانه یکی است

دو جهان سنگ راه سالک نیست ...

... صبح در ایام ما گرفته جبین است

مقصد کوته نظر بلند نباشد

منزل دور رکاب خانه زین است ...

... در آن طریق که نی شد به صد کمر محتاج

به راه کعبه مقصد تپیدن دل ماست

سبکروی که نگردد به راهبر محتاج ...

... غوطه در سرچشمه خورشید چون عیسی نزد

چون صدف در دامن خود گوهر مقصد نیافت

تا به جان بی نفس غواص بر دریا نزد ...