به چشم خفته شکرخواب اگر چه مهتاب است
بیاض دیده روشندلان شکرخواب است
میان باده کشان بی تکلفی باب است
رعایت ادب اینجا خلاف آداب است
به زیر چرخ نماند دل تمام عیار
صدف شکن بود آن گوهری که شاداب است
مخور فریب سخاوت ز چرخ کج رفتار
که طعمه ای که دهد روی پوش قلاب است
شتاب در ره مقصد درنگ می آرد
که خرج راه شود رهروی که بیتاب است
مده به خلوت دل ره فسرده طبعان را
چراغ مرده چه لایق به کنج محراب است؟
به غیر مسجد و میخانه ای که مستثناست
نخوانده هر که به هر خانه رفت سیلاب است
اگر چه آب نسازد چراغ را روشن
فروغ شعله آواز از می ناب است
میان صوفی پشمینه پوش و زاهد خشک
تفاوتی است که در خار پشت و سنجاب است
به گرد دامن منزل کجا رسی صائب؟
چنین که عزم ترا پای سعی در خواب است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی موضوعاتی چون خواب، حقیقت و ظواهر میپردازد. شاعر به تضاد بین ظاهر و باطن اشاره دارد و بیان میکند که بسیاری از چیزها به ظاهر زیبا هستند ولی در واقعیت، حاوی معنای عمیقتری هستند. او همچنین به اشتباهات در ارزیابی و رفتار انسانها اشاره میکند و هشدار میدهد که نباید فریب ظواهر را خورد. در نهایت، شاعر به تلاش و کوشش در زندگی و اهمیت دقت در انتخاب مسیر درست تأکید میکند، به طوری که هدف نهایی فقط به خواب و خیال محدود نمیشود.
هوش مصنوعی: اگرچه در چشمان خوابآلود و شیرین ما نور مهتاب وجود دارد، اما در واقع، سفیدی چشم روشندلان همان خواب شیرینشان است.
هوش مصنوعی: در جمع کسانی که مشغول نوشیدن هستند، بیتوجهی و بیتکلف بودن نیکوست و رعایت آداب و ادب در این فضا به نوعی ناپسند شمرده میشود.
هوش مصنوعی: زیر آسمان، دلهایی که تمام و کمال هستند، نمیمانند. آن گوهری که شاداب و درخشان است، از صدفی به دست آمده است که شکسته شده.
هوش مصنوعی: به دام فریبنده generosity ز زندگی بیثبات و تغییرپذیر توجه نکن، زیرا نعمتی که به ظاهر زیبا و دلنشین به تو میدهد، در حقیقت یک دام پنهان است.
هوش مصنوعی: تلاشی که برای رسیدن به هدف انجام میدهیم، باعث میشود تا در مسیر، زمان بیشتری را صرف کنیم. چرا که کسی که عجله دارد، در نهایت ممکن است بیشتر از زمان نیاز، هزینه کند.
هوش مصنوعی: به دل خود راه نده که دلهای افسرده را به خلوت ببرند، چراکه چراغ خاموش در کنج عبادتگاه چه ارزشی دارد؟
هوش مصنوعی: هر کسی که به خانهای برود، اگر در آنجا جز مسجد و میخانه نباشد، بینتیجه و بیفایده است؛ چون همانند سیلابی است که همهچیز را میبرد و نمیماند.
هوش مصنوعی: هرچند که آب نمیتواند چراغ را روشن کند، اما روشنایی شعله از صدای شراب خالص است.
هوش مصنوعی: در میان عارفانی که لباس پشمی میپوشند و زاهدان خشک و بیروح، تفاوتی وجود دارد که مانند تفاوت بین خار و سنجاب است.
هوش مصنوعی: به کجا میخواهی بروی که هنوز به دور دامن خانهات هم نرسیدهای؟ در این شرایط، ارادهات خواب است و تلاشت نتایجی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یک امشبم که خم ابروی تو محراب است
چرا به گرد من از آب دیده غرقاب است
مرا که با تو نشینم گریستن بر چیست
اگر نه بخت بد وعاشقی زیک باب است
چرا هوای لبت خون من به جوش آورد
[...]
کنار من ز سرشک دو دیده غرقاب است
که از دو دیده سرشکم روان چو سیماب است
وداع کردم و پوشیده نیست بر عشّاق
که رستخیز قیامت وداع احباب است
انیس شیفته هم صحبت است در غم دوست
[...]
بیا که مردمک دیده غرقه در آب است
ببین که اشک روانم به رنگ عناب است
به یاد یار گل اندام، خار همچو سنان
به زیر پهلوی مجروح من چو سنجاب است
ز حال دیده ی بی خواب من چه غم دارد
[...]
ترا که عالم آیینه عالم آب است
چه احتیاج به تحصیل باده ناب است؟
به گرد راز دل ما که می تواند گشت؟
خزینه گهر ما به مهر گرداب است
ز عشق اگر نکنم گریه، نیست بیدردی
[...]
دلم همیشه ز آشوب عشق بی تاب است
درین محیط، گهر مضطرب چو سیماب است
چو می به پیش نهم، قسمتم ز غیب رسد
کلید روزی من موج باده ی ناب است
چه سود کوشش غافل، که در طریق طلب
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.