... گر از علم و طاعت برآریم پر

از این جا به چرخ برین بر پریم

به چرخ برین بر پرد جان ما

گر او را به خورهای دین پروریم ...

... نباشیم ازیرا که ما بهتریم

سر از چرخ نیلوفری برکشیم

به دانش که داننده نیلوفریم ...

... بستم به سزا و سخت بستم

بر چرخ رسید بانگ و نامم

منگر به حدیث نرم و پستم ...

... گرد کرده است ازو عهد و وفا دامن

خلق را چرخ فرو بیخت نمی بینی

خس مانده است همه بر سر پرویزن ...

... بر تو به امید بهی روز روز

چرخ و زمان می شمرد سالیان

دشمن توست ای پسر این روزگار ...

... از آغاز چون بود ترکیب عالم

چه چیز است بیرون از این چرخ گردان

اگر گرد این چرخ گردان تو گویی

تهی جایگاهی است بی حد سامان ...

بشنو که چه گوید همیت دوران

پیغام ازین چرخ گرد گردان

زین قبه پر چشمهای بیدار ...

چرخ پنداری بخواهد شیفتن

زان همی پوشد لباس پر درن ...

... باد مهر مهرگان چون برفگند

چرخ را از ابر تیره پیرهن

آفتاب از اوج زی دریا شتافت ...

... تا چه می خواهد ز من جافی زمن

شب سیاه و چرخ تیره من چو مور

گرد گردان اندر این پر قیر دن ...

... باز شد مر دهر داهی را دهن

زهر تابنده ز چرخ تیره جرم

همچو خالی از یقین بر روی ظن ...

... مانده نوری بر قفای اهرمن

جیش چرخ از نور پوشیده سلاح

فوج خاک از قیر پوشیده کفن ...

... هیچ نشسته نه نیز خفته مبر ظن

گشتن چرخ و زمانه جانوران را

جمله کشنده است روز و شب سوی گشتن ...

... کمترین حاکمش چو نوشروان

چرخ بر بدگمانش کرده کمین

نحس بر دشمنش کشیده کمان ...

... آب دریا را خورشید بجوشاند

تا برآردش سوی چرخ و شود نوشین

پند میتین و دل نادان چون سنگ است ...

... که پنهان بر شود واندر هوا پیدا شود باران

اگر حکمت بیاموزی تو تخمی چرخ گردان را

توی ظاهر توی باطن توی ساران توی پایان ...

... ز بهر آن کاوری طاعت که چون تو خر نکرده ستی

چرا کرد ایزد از بهر تو چرخ و انجم و ارکان

اگر چه خر به نیسان شاد و سران و دنان باشد ...

... این پایگه نداشت کس اندر تبار من

بر چرخ ماه رفتم از این چاه ژرف زشت

هرگز کسی ندید عجب تر ز کار من ...

... حاجب و فرمان برند و سایل و مهمان

چرخ گرفته به ملک او شرف و جاه

دهر بدو باز یافته سر و سامان ...

... صعب حصاری است بلند و حصین

بر دل و بر وهم جهان چرخ را

زندان کرده است جهان آفرین ...

... تاچند در این گوی بخواهد نگرستن

این چرخ بدین چشم فروزنده رخشان

چشم فلک است این که بدو تیره زمین را ...

... بدخو جهان تو را ز غم و رنج و ز هوان

اینک پدرت نامه چرخ است سوی تو

مر راز چرخ را جز از این نامه برمخوان

این پندها که من شنوانیدمت همه ...

... کار خرد است باز جستن

از حاصل خلق و چرخ و دوران

کار خرد است دردها را ...

... افتاده به چاه در چه بایدت

بر برده به چرخ طاق و ایوان

تن جلد و سوار و جان پیاده ...

... نادان اگر نیاید پیشم عجب چه داری

پروانه چون برآید هرگز به چرخ پروین

ای افسر کوه و چرخ را جوشن

خود تیره به روی و فعل تو روشن ...

... دشت از تو کشید مفرش وشی

چرخ از تو خزید در خز ادکن

با باد چو بیدلان همی گردی ...

چرخ گردنده و اجرام و چهار ارکان

کان جان است چنین باشد جان را کان

کان جان است که پرجانور است این چرخ

گرچه خود نیست مراین نادره کان را جان ...