... جز بیاد تو جام نگسارد

پای خورشید منازل چرخ

جز بکام تو گام نگذارد ...

... هرچه زیب و جمال میدارد

تیر چرخ از نشاط خدمت تو

هوس پر و بال میدارد ...

... کسوت مه صقال میدارد

بردرت چرخ هرچه کرد و کند

روی در امتثال میدارد ...

... بهر بوسیدن خاک در تو

چرخ را پشت دوتا باید کرد

تا سر انگشت تو بارنده بود ...

... پرتو همت تو چون آتش

رخ بدین چرخ آبگون آورد

چون بدیدم که نشتر از ره فصد ...

... که هیچ گونه مرا عافیت نمی سازد

ز چرخ چون بگریزم که هر دم در حلق

ز خیط ابیض و اسود کمندی اندازد ...

... تنم ز تاب زبان همچو شمع بگدازد

دراز دامنی من عیان شود گر چرخ

لباس محنت بر قد عمرم اندازد ...

... رباب وار شدم خرسوار در صف لهو

از آنکه چرخم بی گوشمال ننوازد

کسی که خوش سخن و راست رو بود ناچار ...

... که از نزاحم غم با تومی نپردازد

دو سال رفت که چوگان چرخ چون گویم

بزخم حادثه از هر سویی همی تازد ...

... از جهان قاعدۀ جور و جفا برخیزد

چرخ را گویی بنشین و مرو بنشیند

کوه را گویی برخیز و بیا برخیزد ...

... گرسبکساری از طبع هوا برخیزد

چرخ در حق حسود تو شفاعت ناید

که بدافتاد قضا گفت که تا برخیزد ...

... در دست و پای دولت خلخال و پاره باشد

خورشید چرخ پیما با آن شکوه و هیبت

در موکب جلالت خود یک سواره باشد ...

... چون گل لباس عیشش گر پاره پاره باشد

با این همه معانی کز بام چرخ ازرق

بر دختران طبعم اختر نظاره باشد ...

... ز دل بسته غنچه را وارهاند

قضا گلشن چرخ را در رکابت

قبا بسته چون غنچگان می دواند ...

ای آنکه خاک پای ترا روشنان چرخ

دایم بمیل شعشعه چون توتیا برند ...

... در هر غرض که هست همه کارهای تو

چرخ کمان صفت همه چون تیر می کند

اقبال اگر متابع رای رفیع توست ...

... نشان مثل تو اوهام دوربین ندهند

دمی نباشد کاجرام چرخ چون دل من

به خدمت قدمت بوسه بر زمین ندهند ...

... خویشتن عرض خویشتن بستود

می شنیدم ز چرخ بانگ صدقت

چون زبان را بمدح خود بگشود ...

... برای قدر تو هر روز کرد ظلمت شب

ز صحن چرخ بگیسوی مهر رفته شود

در اشتیاق تو بیدار دولتی دارد ...

... رقم خصمیت کشد بر وی

هرکرا چرخ ممتحن خواهد

از لقایت چمن بدریوزه ...

... تو از بزرگی خود در گذار و خرده مگیر

بساط جاه عریض تو باد چرخ بسیط

ز ذیل عمر طویل تو دست دهر قصیر

... فراش قدر ز بهر قدرت

نه خیمۀ چرخ کرده طیار

قدر تو چو آتش آسمان سای ...

... که از فرمان او بیرون مبر سر

کمان چرخ را بازوی حکمت

چو چنبر آورد در یکدگر سر ...

... چو سایه در مفکن هر دمم بچاه دگر

برای کوری چرخ کبود را مگذار

کزین ستانه روم من بجا یگاه دگر ...

... چو من ز فضل تو و شوق خود سخن رانم

ز هفت چرخ بگویم رسد صدای صدق

بگوی تا ندهد چرخ زحمتم زین بیش

چو می رسد سخن تو بطارم ازرق ...

... گر شود تیر جعبۀ مریخ

تیر چرخ آن زمان شود مقبل

ز احتراق و رجوع باز رهد ...