... یکی دانش افروز پاکیزه رای

همش لشکر و پیل و اسباب بود

شب و روز با جنگ و با تاب بود ...

... زمین بنده شد آسمانش رهی

گذر کرد از آب جیحون بر اسب

به ایران زمین شد چو آذرگشسب ...

... سپه کش چو گودرز با فر و داد

چو لهراسب و اشکش دو گرد دلیر

برفتند مانند نره شیر ...

... پر از کینه سر سوی لشکر نهاد

ز غریدن کوس و اسب نبرد

ز آواز گردان و از خاک گرد

تو گفتی پدیدار شد رستخیز

سم اسب با گرد گفتا که خیز

همی گرد بر شد به کردار باد ...

... یکی بر خروشید کای شیر مرد

سپهدار اسب افکن اندر نبرد

اگر پای داری تو بر دشت جنگ ...

... بجست و بینداخت به وی درخت

بزد بر سر اسب آن شیر مرد

سمندش به پهلو درآورد درد ...

... ز خون کوه و هامون برابر شده

درو اسب جنگی شناور شده

فتاده تن هندوان تیره جان ...

... بپیچد سر از شاه ایران زمین

بویژه که هم اسب و اسباب و گنج

ازو یافته در سرای سپنج ...

... بدان ده مبارز یکی حمله برد

به اسب نبردی یکی پی فشرد

یکی را کمربند بگرفت و پشت ...

... بپیچید و زد بر سر آن دگر

دم اسب دیگر سواری گرفت

بگرداند بر گرد سر از شگفت ...

... به اندازه مر هر یکی را بداد

 ز اسب و غلام فرستنده شاد

سپهبد بدین گونه خرسند کرد ...

... بدین کار ایشان بباید گریست

برانگیختند اسب و برخاست گرد

برآمد خروش از دلیران مرد ...

... شبی بود بس تیره چون آبنوس

نه آوای اسب و نه آواز کوس

سپهبد چو نزدیک هندو رسید ...

... بیامد فرامرز بگشاد گوش

خدنگی به هنجار آواز اسب

بینداخت برسان آذرگشسب ...

... بزد تیغ بر گردن نامدار

به دو نیمه شد اسب و جنگی سوار

دگر هندوی همچو کوه سیاه ...

... بیامد گرازان بر پهلوان

زمین گشته در زیر اسبش نوان

به دست اندرش نیزه آهنین ...

... ز پشت سمند آن یل شیر مرد

بجست و دم اسب هندو گرفت

بگرداند و زد بر زمین ای شگفت

چنان زد که شد خورد در کارزار

همان اسب جنگی و نامی سوار

پیاده چو دیدند ایرانیان ...

... خروشید با نای رویینه خم

نشست از بر اسب و پولاد تیغ

گرفت و بیامد چو غرنده میغ ...

... چو در جستن نام بشتافتند

ز اسب و ز دیبا و در و گهر

ز پیل و ز تخت و ز تاج و کمر ...

... همانگه بفرمود تا کوس جنگ

ببستند بر اسب و بر پیل تنگ

چو آمد به گوش سپه بانگ کوس ...

... چو شیروی بانگ سپهبد شنید

ز اسب اندر آمد به سر او دوید

به شادی ببوسید روی زمین ...

... خروش از سوار دلاور بخاست

بزد نیزه بر پشت اسب نبرد

به زیر اندر آورد او را به گرد ...

... پیاده شد و آفرین گسترید

بزرگان زاسبان فرود آمدند

زبان ها همه پر درود آمدند ...

... بدان شیر دل پهلوان زمین

فرستاده را خلعت و اسب داد

برو بر بسی آفرین کرد یاد

... به جنگ اندرون پیل دندان بدند

به تک در ربودندی از پشت اسب

پیاده به کردار آذرگشسب ...

... چو با شهریار اندر آمد به تنگ

فرود آمد از اسب شه بی درنگ

همیدون سپهبد گو پرهنر ...

... دل از خرمی در برش بردمید

پیاده شد از اسب و سر بر زمین

نهاد و برو برگرفت آفرین ...

... خروشت هنوزم به گوش اندر است

مرا گرد اسب تو چون افسر است

روانم ز مهرت درآمد ز پای ...

... صد و بیست خروار از زر خام

ز اسب و ز اشتر فزون از شمار

بیاورد گنجور و فرمود بار ...

... شه فیل گوشان چو آگاه شد

که هامون پر از اسب و خرگاه شد

سپه برنشاند و بزد بوق و کوس ...

... نشستند بر بادپایان همه

چو بنشست براسب شیر و رمه

همه تیر بر دست و بر زه کمان ...

... برآورد از جان او رستخیز

چنان زد که یک نیمه از اسب و دیو

بماند و دگر نیمه بد در غریو ...

... بسی گوهر و زر و تاج وکمر

همان پیل و اسبان با زین و بر

ز هر گونه آلات گستردنی ...