... بنگر که این طلب ز کجا خواست وین هوا

عقلم هزار بار بروزی خموش کرد

عشقم خموش می نکند ای نفس رها ...

... کای نعل خود فکنده و نعلین شو جدا

وانرا ز بعد چله پیوسته بار داد

وین را شبی ببرد به خلوتگه دنا ...

... سوسن گواه دولت تست و خوش اینکه چرخ

وه نی کره زرین بار و گواه را

تا روز حشر جز تو که هستی فرشته ای

مردم مباد دیده این بارگاه را

یارب پناه دولت و دینش تو کرده ای ...

... رنگ گل زرد و سرافکندگی سوسن چیست

هرشب از حال دل گمشده پرسم صد بار

کای شب تیره از این حال ترا روشن چیست ...

... چه غم خورم ز پی او که غم نخورد مرا

ز چند گونه توان بر دلی نهادن بار

اگر چه نرگس چشمست و گرچه مشکین زلف ...

... اگر وفا کنی ای ماه روی دارم چشم

وگرنه باری از من وفا تو چشم مدار

... ز عشقش تا بر آرم من یکی دم

سه بار از من ز رنج دل رود هوش

ز تو چون روی آزادی نبینم ...

... تاجی برسر ز خاکپایش

بر تخت وفاش بار دادیم

همرنگ تو سوی گل نشاندیم ...

... تا چند مگر که خویشتن را

در عشق هزار بار دادیم

درقبضه زینهار خواری ...

... تا هست شود در غم تو یاد دل من

تا هست شود بر دل من بار غم تو

... دل بردی به عشوه بردی جان

این عشوه خوش دو بار بایستی

گویند ز عشق درد دل خیزد ...

... آن بنده مأمور ندارد که تو داری

مردم ز غمت زنده کنم باز بیک بار

کان معجزه صد صور ندارد که تو داری ...

... چو تو اندک وفا بسیار دانی

سبک بربایدم موری دگر بار

کنی یادم بیایی و بخوانی ...

... لطفی بکن نگارا وزنی بنه وفا را

کاین بار باتو ما را کاری فتاد جانی

... ور ز مستی در شماره بوسه مان افتد غلط

بس که از سر داده ای این بار هم از سر دهی

ای گوهر کیمیای شاهی

آرایش تخت و بارگاهی

بهرام زمین تویی که در رزم ...

... دیده به حمایت سیاهی

آسوده هزار بار خورشید

درسایه سایه الهی ...

... گفتم بلی نشان عصا این بود عصاست

بار دگر چو بر دل سنگین او زدم

نگشاد چشمه ها و نیامد قیاس راست ...

... کامد فلک به زیر و محلش ز بر نشست

چون خیزران دو تا شد تا بار همتش

بر پشت قبه فلک شیشه گر نشست ...

امام عالم و برهان دین لسان الحق

تویی که خامه ز مدح تو مشکبار شود

گمان مبر که ز صدر تو خادم داعی ...

... در آفتاب اگر بیشتر نگاه کنند

روا بود که نظر بر دو دیده بار شود

چو بحر علمی و غواص چون شود به تو بحر ...

... همیشه تا که به بستان درخت شاخ زند

چو شاخهاش گران گشت بردبار شود

درخت عمر تو سر سبز باد چندانی ...

... پناه خلق به خلق فراخ دست تو باد

که همچو خلق همی خلق تنگ بار شود

... هر دعایی که برفرستادی

الحق آن بار از بضاعت فضل

سود کردی دگر فرستادی ...

... زد از رخم زر و شادم که خواجه خازن

به زیر پایش باری از این زر اندازد

خدای داند اگر آسمان که پر دیده است ...

... چو حلقه بر در از آن است در خم زلفت

که بار از آن دهن تنگ بار می خواهد

بکشت مردمک چشم جادوی تو مرا ...

... خدای عزوجل تا نه بودمی و نه ام

چو بار دادی خورشید وار شایستی

که ذره وار میان خانه بودمی و نه ام ...

... گر کوه سنگ دل به مثل دیده داردی

بر تربت مبارک او خون بباردی

شاهی بنالدی و ممالک بگریدی ...

... مخدوم زادگان و بزرگان که حاضراند

هر یک درین صواب بدین کار و بار باد

چشم همه به صورت این شه قریر باد ...

... ای شیر سوار آسمانی

پیش در بار تو پیاده

در صدر تو مشتری نشسته ...