... پیرامن آن کاشته سرو سمن و بید

بر دامن این رسته گل و لاله و شمشاد

این طارم شاهانه و این قصر نو آیین ...

... چون برخ دوست بر فتاده سر زلف

برگ بنفشه ببرد لاله بر افتاد

دشت بخندد همی ز لاله سیراب

باغ بنازد همی بسوسن آزاد ...

... باغ شد از ابر پر طرایف بغداد

لاله بصحرا شکفته چون قدح می

کبک چو مطرب نهاده دست بفریاد ...

... ای عدیل نرگس پرکین تو مشکین کمان

وی رفیق لاله رنگین تو پروین کمند

مار کردار است زلفت زان قبل شد پیچ پیچ ...

... لبانت سوده عقیق و رخانت ساده پرند

پرند لاله فروش و عقیق لؤلؤ پوش

کمان غالیه توز و کمند مشگین بند ...

... دل سوی دلبر گراید جان سوی جانان شود

چون گل خندانش رخ چون لاله نعمانش لب

گریه بر خلق افتد از عشقش اگر خندان شود

لاله نعمان توان چید از رخش در ماه دی

ور بخندد بزم از او پر لؤلؤ عمان شود

ور فروغ دو رخش بر لؤلؤ عمان فتد

لؤلؤ عمان برنگ لاله نعمان شود

قطره باران شود لؤلؤ و هم لؤلؤ ز شرم ...

... چون خلاف او کنند افزونشان نقصان شود

لاله هاشان خار گردد درشان خارا شود

نقدهاشان نسیه گردد حفظشان نسیان شود ...

... با چشم دم آلودم و با جان غم آلود

چون لاله رخم زردتر از چهره زر گشت

چون کوه تنم زارتر از کاه بفرسود ...

... همچو گرد زهره پروین را فلک پرهون کند

لاله نعمان میان خوید چون عطار چین

در بن جام عقیق از مشگ و بان معجون کند ...

... کابر درافشان کند چون باد مشگ افشان کند

در میان لاله زار آید برغم ابر باد

تا چو کریان کرد ابر او لاله را خندان کند

کوه و صحرا را زمانه خلعت صنعا دهد ...

... لعبتی کز غالیه بر ارغوان چوگان کند

لاله نعمان حجاب لؤلؤ لالا کند

عنبر سارا نقاب لاله نعمان کند

تا دو یاقوت گهر پوشش بدید این چشم من ...

... جاودان بر جان او چرخ برین نفرین کند

تا ز لاله مرد شادان گرد خود خرمن زند

تا ز لؤلؤ مرد غمگین پیش رخ آذین کند ...

تا زمین را آسمان پر لؤلؤ عمان کند

کوه و صحرا را صبا پر لاله نعمان کند

بوستان پیراهن از پیروزه گون دیبا کند ...

... لؤلؤ مرجان ببستان اندرون ریزان کند

چون سحرگاهان بنفشه دور لاله بشکفد

از هوای آن بنفشه پشت چون چوگان کند ...

... بدیده و بدل اندر خلیده خار بود

مرا ز یار گسستن بوقت لاله و گل

باختیار بود کی گر اختیار بود ...

... شاخسار اکنون پر از لؤلؤی عمانی بود

لاله زیر خاک تا یکچند متواری بود

خاک زیر برف تا یکچند پنهانی بود ...

... لبان دوست همی بوس اگر بشد گلنار

بجای لاله ببینش دو خد دیبا گون

بجای مشگ ببوی آن دو زلف عنبر بار ...

... بجای ناله بلبل بس است ناله زیر

بجای لاله نعمان بس است جام عقار

اگرباصل خزان از بهار بهتر نیست ...

... پژمرده شد ز تیر تو جان مخالفان

چونانکه لاله پژمرد از باد ماه تیر

اکنون که خیلها بشکستی تو شکر کن ...

... کرده تهی ز دانه زمانه میان او

کرده پر آب لاله همه تنش روزگار

ماند بمانده ناری بر شاخ نار بر

بگداخته بنار درون دانه های نار

زان آب نار و لاله بپیمانه می خورند

آزادگان بنام شهنشاه تاجدار ...

... با قد تو آن نیز بود گوژ و نگونسار

یکچند بود لاله و گلنار همیشه

تو لاله ز لب داری و گلنار ز رخسار

پیرایه گلنار تو از عنبر ساراست

وان لاله بود پیرهن لؤلؤ شهوار

گلنار یکی هفته بود بستان آرا

بر ماه دو هفته است ترا دایم گلنار

از معدن زنگار پدید آید لاله

بر لاله ترا باز پدید آید زنگار

چون حلقه پرگار خطی داری مشکین ...

... آنگاه که بر افتند یک بدیگر

تا سرخ بود لاله ماه نیسان

تا سبز بود مورد ماه آذر ...

... وصف گل سوری بگلبن بر

چون لاله ترا سرخ جاودان رخ

چون مورد تو را سبز جاودان سر ...

... به زیر اندرون باره های مصور

همه لاله شان تیغ و پالیز میدان

همه ترکشان بالش و درع بستر ...

... زلفش بگردد و رخ رنگین شکرشکن

چون گرد لاله زار بهاری بنفشه زار

گاهی ز عشق لاله کنم ناله و فغان

گاهی بگریم از غم هجر بنفشه زار ...

چون رخ معشوق خندان شد بصحرا لاله زار

ابر نیسانی همی گرید ز عشق لاله زار

از نسیم باد خارستان همه شد گلستان

وز سرشگ ابر شورستان همه شد لاله زار

باغ شد خرخیز بوی و راغ شد فر خار نقش ...

... باز نشناسی شبانگه آسمان از کوهسار

لاله چون ناری که باشد دودش اندر زیر نور

گرچه باشد زیر دود اندر همیشه نور نار ...

... از نسیم باد پر مشگست خاک غار و کوه

از فروغ لاله پر خونست سنگ کوه و غار

این چو مجلسگاه صاحب روز جشن و خرمی ...