... بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر

بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن

زآنجا که رسم و عادت عاشق کشی توست ...

ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می

طامات تا به چند و خرافات تا به کی ...

... سال دگر که دارد امید نوبهاری

در بوستان حریفان مانند لاله و گل

هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری ...

... که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکی

ز خاک پای تو داد آب روی لاله و گل

چو کلک صنع رقم زد به آبی و خاکی ...

... بر عرق پیش عقیقت جام می

ژاله بر لاله است یا بر گل گلاب

یا بر آتش آب یا بر روت خوی ...

... که دارم همچو تو امیدواری

به جز ساغر چه دارد لاله در دست

بیا ساقی بیاور آنچه داری ...

... تا ببینی نقشهای دل ربا

تا ببینی رنگهای لاله زار

خاک و آب از عکس او رنگین شده ...

... از حجب بیرون خرامد بی حجاب

رونق گلزار و جان لاله زار

لاله زار و نقشهای بی حساب

از تجلی باشد ای صاحب وقار ...

... هست دریای خوشی اما از آنجا شبنمی است

ژاله ای بر عارض لاله نشیند در نظر

گرچه سیراب است اما جان ما را شبنمی است ...

... آنکه در خانه دمی با تو به خلوت بنشست

به تماشای گل و لاله و ریحان نرود

خضر اگر لعل روان بخش تو را دریابد ...

برافشان کلاله ز روی چو لاله

صراحی به دست آر پرکن پیاله ...

... میان من و او چو مویی نگنجد

چه قدر رقیب و چه جای دلاله

اگر نی بنالد مزن دست بر وی ...

... گر فسردی بر لب جو ژاله ای

ور گذاری آب روی لاله ای

هر گلی را شیشه ای دان از گلاب ...

... لعلت همه آتشست و آتش همه آب

رویت همه لاله است و نرگس همه رنگ

زلفت همه سنبلست و سنبل همه ناب

... وین غلغل چنگ و نالۀ نی

داغ از چه نهاد لاله بر دل

سرو از چه بماند پای در گل ...

... اصل تو حیوة جاودان است

خونین دلم از غمت چو لاله

کارم همه گریه است و ناله ...

... گه نعره زند بسان بلبل

بر دل چه نهی چو لاله داغش

بفروز دمی چو گل چراغش

... وی حور پری رخ ملک خوی

ای روی تو رشک لاله و گل

زلف تو شکست قدر سنبل ...

... فرخنده بتی چو خرمن گل

پیرایۀ لاله کرده سنبل

دل بستۀ زلف عنبرینش ...

... دور زلف تو پریشان ز چه باب افتاده است

لاله دلسوخته گل جامه دران است ز رشک

مگر از طرف عذار تو نقاب افتاده است ...

... این کسی را که تواش پشت و پناهی دانست

گرچه ماند به رخت لاله ولی نتواند

هر گیاهی صفت مهر گیاهی دانست ...

... هرچه بینند به نظرشان همه خوب است نه زشت

ساقیا فصل بهار است و گل و لاله خوش است

با حریفان غزلخوان و کنار و لب کشت ...