ای که در خم گیسو بسته ای به زنجیرم

کرده ای غم خود را سد راه تدبیرم

بر سرم بنه پایی کز غمت زمین گیرم ...

... صاحب الزمان مهدی هادی هدایت خواه

بی بیان الا لا بهر او بلا اکراه

هست لااله از آن اوفتاده الا الله

جز طریق او باطل جز براه او بیراه

گرچه حق او دارد اختلاف در افواه ...

... شعاعش از خم علم بچرخ هفتم زند

ز صافی و روشنی راه بر انجم زند

میی که هر لحظه جوش آن می در خم زند ...

... بیا و همت خود را یکی صرف فتوت کن

بگیتی باز راه دوستی باب مروت کن

بهل بیگانگی در خویش ایجاد اخوت کن ...

نه تابع دیریم و نه قایل بکنشتیم

نه سالک راه حرم پاک سرشتیم

ما دوزخیان بین که طلبکار بهشتیم ...

... مگر از نقش پراکنده ورق ساده کنی

دیده چون در ره حق راه سپاری حافظ

بقفای تو صغیر آمده باری حافظ ...

... آن را که دوستی علی نیست کافر است

گو زاهد زمانه و گو شیخ راه باش

من بنده توام به خدای تو یا علی ...

... حافظ طریق بندگی شاه پیشه کن

وانگاه در طریق چو مردان راه باش

... همچو موسی ز آستین ظاهر ید بیضا کند

رهروان کوی جانان را دلیل راه کو

جان بلب آمد گدایان را عبور شاه کو ...

... کی بدل اندیشه از هنگامه فردا کند

ای مرید راه حق جز راه عشقش را مپوی

در گلستان ارادت جز گل مهرش مبوی ...

... که ره بری بشناسایی نبی و ولی

بجز ولای علی هیچ نیست راه نجات

چنین شده است مقدر ز قادر ازلی ...

... که من پر کرده ام از خون دل پیمانه خود را

کسان بندند سد در راه سیل از بیم ویرانی

خلاف من که وقف سیل کردم خانه خود را ...

... ای یوسف از جمال برافکن نقاب را

بنشسته ام به راه که شاید من گدا

گویم سلامی آن شه مالک رقاب را ...

... گر شکنی روا بود طرف کلاه خویش را

دوخته ام به راه تو چشم که از ره وفا

آیی و پا نهی به سر چشم به راه خویش را

بین من و حبیب من واسطه آه و ناله شد ...

... چراغ عقل بما داده تا که پرتو آن

ببخشد آگهی از راه خیر و شر ما را

چو روی اصل محبت نموده خلقت ما ...

... صغیر دارد از او مسیلت که خود گردد

به راه بندگی خویش راهبر ما را

... در این مجلس ملک هم آگه از صحبت نمیگردد

که با حق میکنند از راه دل گفت و شنود اینجا

من از مهد فنا بیرون نمی آیم که طفل دل ...

... منم خاک کف پای سگ کوی شهنشاهی

که ضامن شد ز راه مرحمت وحش بیابان را

همی خواهم به آن چیزی که خود می داند آن سرور ...

... اندرین ویرانه چون جغد آشیان کردن چرا

پای لنگ و راه دور و تن ضعیف وتوشه کم

اینقدر بار گناه خود گران کردن چرا ...

... مگذار اینکه پرده برافتد ز راز ما

در راه زندگی که نشیب و فرازهاست

در حفظ خویش دار نشیب و فراز ما ...

... کجا روم چکنم جز توام پناهی نیست

بگفتیم ز کمندم بجوی راه فرار

بجز بسوی تو از هیچ سوی راهی نیست

کس از تو رو نتوانست درگریز آرد ...

... کس را بروزگار ز مردن گزیر نیست

در راه عشق راه به منزل نمی برد

آنکس که خار و خاره بپیشش حریر نیست ...

... آشفته آن طره دل خلق جهانست

دست از سر و جان شو بره عشق که این راه

اول قدمش پای زدن بر سر جانست ...

... گوش دل ما در پی تأثیر کلام است

از عقل نبرده است کسی راه بمقصود

صد شکر که ما را بکف عشق زمام است ...